Iedereen die mijn blog heeft bezocht dit jaar wil ik hele fijne kerstdagen wensen.
Van de week kreeg ik bovenstaande foto opgestuurd. Twee weken geleden heb ik voor een kennis het interieur van een kerk gefotografeerd uit alle mogelijke hoeken, beneden en boven. Het was leuk werk maar vreselijk koud. Ze hadden nu niet de verwarming voor mij aangezet. Verrassing was natuurlijk deze foto. Hieronder de foto die vanuit deze positie door mij is gemaakt.
Afgelopen donderdag hebben we dankzij een kennis van Martine voorafgaande aan de tentoonstelling Screenworlds, een rondleiding door de gebouwen van het Vlaams Parlement gehad. Het was een hele ervaring om zo een kijkje in de wandelgangen te krijgen van het Vlaams Parlement. De zuilenzaal, de Anna Bijns leeszaal en nog vele ander zalen. Maar de zaal die ik het meest interessant vond, de parlementszaal liepen we in eerste instantie voorbij. Snel maakte ik een foto door een kleine open ruimte. Later bleek dat we toch even de publieke tribune op mochten omdat de vergadering afgelopen was. Dus konden we de prachtige zaal bewonderen met de indrukwekkende glazen overkapping.
In het Vlaams Parlement is al enige tijd de tentoonstelling Screenworlds te zien. Een duizendtal foto's zijn in wisseling op verschillende schermen als projectie te zien. Als afsluiting van deze tentoonstelling werd er ook een debat over hedendaagse fotografie georganiseerd waaraan onder andere Michiel Hendryckx en Stefan van Fleteren mee deden. Het was een goed debat, waarbij vele interessante topics aan de orde kwamen en de fotografen ook met elkaar in debat gingen. Erg leuk om mee te maken. Jammer dat het allemaal weer iso 1600 moest zijn. Maar van flitsen houd ik niet. Dus dan blijft er weinig keus.
Na een goede lunch hebben we genoten van alle digitale beelden die ons werden getoond. Al met al een heel leerzame dag en tot slot van het debat werden er nog tips gegeven voor de jonge beginnende fotograaf==> vooral doorzetten!!
Deze muur is helaas alles wat er in Eindhoven rest van een sigarenfabriek die eens zeer bekend was en waar mijn opa een groot deel van zijn leven de administratie deed. Als ik goed ben geinformeerd zat achter deze muur juist de kantine en dan zie ik in gedachten daar mijn opa zitten met zijn broodtrommeltje. In zijn vrije tijd was hij amateurfotograaf en ik ben heel blij dat ik zijn fotoboeken heb gekregen. Want naast veel familiefoto's maakte hij prachtige portretten en natuurfoto's. Met een van zijn natuurfoto's heeft hij zelfs een keer een prijs gewonnen. Ook opmerkelijke zaken als een auto die in brand is gegaan of de Graf Zeppelin die in 1936 over Eindhoven vloog ontgingen hem niet.
Vandaag was ik foto's aan het maken voor mijn dochter aan het meer van Rotselaar. Ze moet een huis ontwerpen aan het water en daarvoor een bestaande lokatie als uitgangspunt nemen. Ik had mijn 70-300 mm IS lens op de camera en plotseling huppelt er een roodborstje tot bij mijn voeten. Heel nieuwsgierig en geen angst. Wel bewegelijk. Ik heb de instellingen die op mijn camera zaten op dat moment niet bijgesteld, daar had ik geen tijd voor. Gewoon direct gericht. Achteraf was het 135 mm bij diafragma 7.1 en 1/200. Het had meer ingezoomd kunnen zijn, maar dan was mijn vogeltje gevlogen geweest waarschijnlijk. Dit is dus een kleine uitsnede. Maar wat is die lens toch goed. Ik gebruik hem niet zo vaak maar als ik hem gebruik ben ik toch steeds weer enthousiast.
Soms ben ik blij dat ik een hond heb. Vandaag was zo'n dag. Als het regent denk ik daar weer heel anders over, maar vanmorgen was het koud met zo'n prachtig winterzonnetje. Dan kan ik niet binnen blijven en dus mijn trouwe viervoeter aangelijnd en camera op de rug. Wij wonen niet ver van de Demer. Een prachtig gebied dat ieder seizoen weer anders is. IJs lag in de sporen van het natte achterland. Ik vond dat een mooi beeld. Natuurfotografie vind ik heel moeilijk. Moeilijk om er een boeiend beeld van te maken. Maar we blijven oefenen. Zolang het niet stormt en regent gaan de hond en ik wel op stap.
Een poosje geleden kreeg ik een mail waarin werd aangekodigd dat Raymond Gellaerts een tentoonstelling van zijn foto's had in het OCMW in Haacht. Gellaerts is een oud clublid van Fotogroep Park Heverlea in Leuven en heeft alle medewerkers van het OCMW geportretteerd in hun eigen werkomgeving. De foto's hangen dan ook in het OCMW Haacht, de plaats waar de medewerkers hun dagelijk werk hebben.
Het was niet makkelijk om in het gebouw een mooie foto te maken. Veel pilaren en hekken zaten in de weg. Bovendien hingen ook nog veel lijsten niet recht, iets waar ik dan bijna niet af kan blijven!! Ik heb besloten om de lijst die je in de foto hierboven ziet niet ter plekke recht te hangen, maar dan toch in ieder geval in photoshop. Ik heb het linker fotolijstje dus geselecteerd en er een kopie via een nieuwe laag van gemaakt. Vervolgens wat geroteerd tot hij goed hing. Daarna met de kloonstempel twee kleine streepjes van de onderste laag weggewerkt en zie in de eerste foto van dit verhaal hangt hij recht, inclusief zijn schaduw.
Op 31 januari 2009 zal er weer een fototentoonstelling worden georganiseerd door onze Fotogroep Park Heverlea in Leuven. Er zullen vele beelden worden tentoongesteld van verschillende fotografen. Ook zullen er digitale beelden worden getoond. Onderdeel daarvan is een reeks panorama's. Ik heb er een aantal ingeleverd en weet nog niet welke uitgekozen zal gaan worden om te worden geprojecteerd, maar deze zat erbij. Het is geen meervoudige opname, maar gewoon een foto bijgesneden in de verhouding 1:3
Voor de zekerheid had ik vorige week de studio gereserveerd. Maar het was niet nodig, mijn opdrachten waren af. Dan kan je iets anders leuks doen die middag en dat heb ik ook gedaan. Ik heb mijn wandelschoenen mee genomen. Ze zijn eigenlijk goed voor de vuilbak, maar eerst wilde ik ze vereeuwigen. Dertig jaar hebben ze mij gediend en overal gebracht, maar nu is het over. Niet meer te repareren. Als achtergrond heb ik mijn legerjas meegenomen die ik gekocht heb toen ik 15 jaar was. Dat was de stoere periode!!! Beide kledingstukken brengen dus mooie herinneringen in mij naar boven en ik vond dat een foto waard.
Op de academie volg ik de digitale opleiding, maar er is ook nog steeds een analoge groep. Het verschil tussen digitaal en analoog is bijvoorbeeld ook dat zij een pak meer werk hebben aan hun opdrachten als het aan komt op het ontwikkelen en afdrukken van hun werk. Daarom hebben de leraren ons denk ik twee opdrachten per trimester meer gegeven. Meestal hebben die iets te maken met photoshop.
Vandaag op zoek geweest naar Sint en Piet. Dat was nog niet gemakkelijk en het was nog wel de verjaardag van de Goedheiligman. Helaas zag ik meer kerstbomen en kerstverlichting in etalages dan Zwarte Pieten. Het lijkt wel alsof volksfeest nummer een verdrongen is door de Kerstman.
Je ziet ik kom niet verder dan mijn keuken in deze drukke dagen. Maar een paar dagen geen foto's nemen is een verzoeking dus heb ik hem maar even gepakt, mijn camera. Inclusief mijn nieuwe gadget ==> de RS-60E3. Dat is een draadontspanner. Net een week oud en amper gebruikt, dus werd het tijd voor een testje. Ik had geen zin om het statief te halen, dus hier vanaf een omgekeerd glas dat ik als statief heb gebruikt deze foto van mijn avondeten in wording!!
Het zal misschien de komende tijd tot half december een beetje rustiger zijn op mijn blog. Ik heb net een hele serie foto 's bewerkt die ik als opdracht gemaakt heb op een jongerendag van Missio. Missio is een organisatie die verschillende culturen wil samenbrengen door een ontmoeting van jongeren met verschillende geloofsovertuigingen. Ik heb het erg leuk gevonden om die dag te fotograferen.
Zoals beloofd een paar foto's van mijn uitstap naar Antwerpen afgelopen zondag. Het Fotomuseum had o.a. een tentoonstelling van marie-Francoise Plissart en Gerald Dauphin die erg interessant waren. In het Fotomuseum moesten echter alle tassen en ook camera's in een kluisje, maar in het museum van Schone Kunsten mochten we bijna overal fotograferen. Het leuke van dit museum vond ik dat ze haar beeldencollectie tussen de schilderijen had geplaatst waardoor je een aangename afwisseling in de inrichting kreeg.
Het was niet echt een verrassing, maar toch ook wel weer een beetje. Er was sneeuw voorspeld, maar als het dan ook echt naar beneden komt is de wereld gelijk een sprookje. Vandaag ben ik naar Antwerpen geweest naar het Museum voor de Schone Kunsten en naar het Fotomuseum. Daar komen nog foto's van maar eerst een paar sneeuwfoto's, genomen vanuit een rijdende bus op weg van het Fotomuseum naar het Centraal station vanmiddag om een uur of half vijf. Het valt mij goed mee dat ik ondanks het schommelen van de bus toch nog redelijk scherpe foto's heb. Een keer bewust 'met' en een keer bewust 'zonder' de ruitenwisser. Het is even timen!!
Mijn dochter is in september gestart met de opleiding interieur architectuur in Hasselt en is daar behoorlijk druk mee. Voor een opdracht moest ze bij keukenspecialisten langs om zowel de grondplannen van een keuken als ook de technische tekeningen en foto's te verkrijgen. Een haast onmogelijke opdracht omdat al gauw bleek dat keukenspecialisten er niet op staan te wachten om hun tekeningen vrij te geven. Uitzondering was Kovera. Daar werd ze heel vriendelijk ontvangen door een meisje dat zelf ook interieur architectuur had gestudeerd en Samantha dus helemaal begreep. Ondertussen liep mama met statief door de winkel en verplaatste hier en daar bordjes en glaasjes om een goede compositie te verkrijgen. Hoewel Samantha lang heeft gesproken met de werkneemster van Kovera kon het mij eigenlijk niet lang genoeg duren. Wat leuk om daar te fotograferen. Maar goed van een variant van de bovenste keuken heeft ze alle gegevens en daar was ze blij mee. Hopelijk gaat haar opdracht goed zijn.
Deze foto was een spontaan testje in een Koreaans restaurant waar we vrijdagavond in Parijs met een deel van de groep hebben gegeten. Ik heb nog wel geprobeerd er iets leuks van te maken, maar het gaat dus eigenlijk niet om de compositie deze keer, maar meer om een scherp beeld te verkrijgen.
Met het gevaar dat het nu een beetje een rommeltje wordt in dit blogje, laat ik drie heel verschillende foto's zien van de tentoonstelling "Paris Photo" in het Louvre. Ze hebben alle drie iets leuks vond ik en ik kon dus niet kiezen wie er af zou moeten vallen. Dan alle drie maar en ik zal het een beetje uitleggen.
De reflexties in de foto hierboven vond ik wel mooi. Een man staat op zijn gemak te kijken naar een foto van een zeer uitdagende paspop. Ook de tentoonstelling reflecteert er nog in.
Van Parijs zelf heb ik dit weekend niet zo heel veel gezien. Maar vanaf de bovenste verdieping van het Centre Pompidou had je werkelijk een prachtig zicht over de daken van de stad.
Dit weekend had ik de mogelijkheid om met een groep van de academie mee te gaan naar Parijs. Daar wordt nu de "Mois de la Photo" gehouden. In twee dagen tijd hebben we zes fototentoonstellingen bezocht. De ene iets groter dan de andere. Met als topper aan het eind "Paris Photo" in het Louvre. Vandaag voelen mijn benen alsof ik een marathon heb gelopen, maar ik kijk er met heel veel plezier op terug.
De deur zit weer dicht. Dit is de laatste foto van het oud kerkhof in Evere. Bij deze foto heb ik nogal wat moeilijkheden gehad bij het maken. Alle foto's die dag zijn op statief genomen omdat het een sombere dag was in een donkere omgeving. Bij deze foto had ik moeite om mijn lijnen recht te krijgen. Ik zag het zowiezo al niet wat recht liep in deze compositie, maar mijn camera kreeg ik ook nog eens niet verder gekanteld omdat hij op statief stond. Uiteindelijk besloten gewoon de foto te nemen en thuis wel te zien hoe ik hem zou uitsnijden. Ik heb na lang staren op de foto toch niet uitgesneden. Ik vind hem wel aardig zo en er loopt in ieder geval een lijn een beetje recht, nl. de linkerkant van de bruine deur.
Als ik enkel foto's van kapotte grafhuisjes zou laten zien doe ik het kerkhof van Evere tekort. Het is een heel mooi aangelegd kerkhof met een oud en nieuw gedeelte. Zeer veel monumentale graven uit de 19e eeuw zijn nog in tact, hoewel ze wel eens een schoonmaakbeurt zouden kunnen gebruiken. Op het kerkhof zijn aan het einde van de 19e en begin 20ste eeuw een aantal Art Nouveau graven geplaatst. Een bekende architect als Victor Horta heeft daaraan o.a. meegewerkt. Je zou echter een rondleiding met gids nodig hebben om alles te leren over de funerale kunst die op dit kerkhof te vinden is. En die zijn er ook wel, alleen daar hadden wij natuurlijk geen tijd voor!!
Als de deurtjes van de graven open staan word je eigenlijk getroffen door de desolate toestand waarin die graven zich bevinden. Stille getuigen van een vroegere devotie en pracht. Nu enkel nog kapotte stenen en deuren uit hun hangsloten waardoor wind en bladeren vrij spel hebben.
Ik was daar erg door getroffen en heb dit dan ook proberen vast te leggen in een reeksje van vier, waar de foto van de vorige blog ook deel vanuit maakt.
Dit deurtje was dicht, maar er waren er velen die wel open stonden op het oud kerkhof van Evere. Vandaag daar geweest met zeven leden van de Fotogroep Park Heverlea om te fotograferen. Een erg indrukwekkend kerkhof met vele oude praalgraven.
Het was weer eens iets anders, statief mee onder de grond en een parkeergarage proberen te fotograferen. "Zo heb ik deze garage nog niet eerder bekeken" zei een nieuwsgierige auto-eigenaar die even meekeek op mijn schermpje. Toen dacht ik dat het misschien wel een beetje goed zat met mijn foto's. Ik wilde wel een parkeergarage fotograferen maar niet alleen maar die saaie vakken en betonpalen. De bedoeling was om de relatie met de omgeving/de buitenwereld ook een beetje te vatten, zoals de kantoren bijvoorbeeld. Dus dat is wat ik heb geprobeerd in deze foto's.
Had ik een poosje geleden een stokje gekregen, nu ben ik getagged. Ik moest mij even op Martine haar blog informeren wat dat nu weer was. Maar het initiatief is mooi dus ik ben mee.
Onlangs belandde ik volledig onverwacht in een fotoshoot. Ik liep door de Brusselsestraat in Leuven en werd aan de kant geveegd door een toch niet onaardig uitziende man. Maar ik laat mij niet makkelijk vegen, ook niet door knappe mannen!!! Ik schatte de situatie in en zag dat er iets leuks gaande was. De ingehuurde veger moest het publiek in de straat uit de lens van een fotograaf houden. Waarop ik de fotograaf aansprak of ik even naast hem mocht komen zitten met mijn camera. De man was te verbluft om nee te zeggen denk ik.
Kunst in musea dat is wat we verwachten, maar kunst in het gras? Daar lopen we druk pratend of dromend aan voorbij. Toch was dit eigenlijk wel een aardig kunstprojectje op de campus van de Technische Universiteit van Eindhoven. 'Laten we die saaie grijze meterkastjes eens van foto's voorzien (aan voor en achterkant) en ze zo wat interessanter maken' moet men gedacht hebben. Helaas hebben deze jongens van bouwkunde of electrotechniek dit nog niet opgemerkt. Toch vind ik het goed dat er op de campus af en toe leuke kunstzinnige dingen worden gedaan en dat mag van mij ook zo wel blijven, ookal lopen sommigen eraan voorbij.
Voor een raam lagen grote glazen bollen waarin de buitenwereld prachtig werd gereflecteerd. Ik heb er mij goed mee vermaakt. Dichterbij dan dit kon ik niet komen met mijn 50 mm lens en de lege hoeken wegsnijden heb ik niet gedaan. Ik raakte daardoor een deel van de reflecties kwijt. Nu zie je goed dat het een bol is en dat is ook wel weer aardig.
De foto hierboven is door een glazen bol heen genomen naar een andere toe. Het effect is daardoor heel anders en er zit wat vervorming in van de bol.
Een designmuseum is heel goed om eens te oefenen in abstracte foto's. Ik vond het echter heel moeilijk om die composities te vinden terwijl echt alles een mogelijkheid leek te geven. Natuurlijk veel geprobeerd en thuis ook weer veel foto's direct weg kunnen doen. Maar deze vond ik wel toonbaar. Hij is niet in zwart-wit gezet. Het was een grote grijze knoop die als zitkussen of zoiets kon dienen. Ik heb hem met verschillende scherpstellingen genomen en deze waarbij zowel voorgrond als achtergrond een redelijke scherpte hebben vond ik het prettigst om naar te kijken.
Een aan de muur hangende stoel.
Soms kun je foto's maken uit pure frustratie. Zie hierboven het resultaat; iso 400 en verder niet bij nagedacht!!