Iso 800

Omdat op deze vakantie naar Boedapest mijn camera meer dan me lief was op iso 800 moest vanwege de vele binnenopnamen, heb ik eens een testje gedaan op mijn hotelkamer. Ik heb dezelfde foto uit de hand op iso 400 en iso 800 genomen, bij een slecht licht situatie. Sluiterijd 1/15 seconde en diafragma 4.0 bij beide foto's. De focusafstand was 24 mm.
De foto hierboven is de iso 400 versie die ik toch iets beter vond dan de iso 800 versie. Het verschil zit hem in de ruis die de iso 800 versie net iets minder glans geeft. Dat is bijvoorbeeld een beetje te zien op de stoelleuning. Ook in de stof is het wat te zien bij de kleine lichte driehoekjes. Die zijn minder scherp omlijnd. Maar eigenlijk viel het verschil tussen iso 400 en 800 mij toch nog heel goed mee. Ik heb hieronder een uitsnede van beiden geplaatst (10 x 10 cm) zodat jullie het zelf een beetje kunnen bekijken. Ik hoop dat het wat te zien is als je de test vergroot.

Boedapest vervolg

Hierboven de bijna laatste foto van mijn reis naar Boedapest en eigenlijk een "lucky shot".
We waren een kwartiertje te vroeg op het station van Szentendre om terug naar Boedapest en ik ben gaan zitten in een tunneltje met graffity. Ik ben zo gaan zitten dat de meeste mensen achter mij langs konden lopen en ik niet hele drommen mensen voor mijn lens zou krijgen. Het ging mij om die ene persoon die het toch zou wagen voor mijn camera langs te lopen in plaats van achter mij langs. Dat de eerste persoon die dit toch deed nu juist een prachtige zwarte schim was noem ik puur geluk. Maar ik ben heel blij met deze foto. Jammer is wel dat de voeten er net niet op staan. Dat komt omdat ik dus ruimte achter mij gelaten had. Had ik iets verder naar achter gezeten waren de voeten er wel op gekomen, maar misschien ook nog een reeks andere mensen. Je moet soms kiezen en het is niet al te storend denk ik.

Wie de meer toeristische plaatjes wil zien van Boedapest kan op deze link kijken:

http://picasaweb.google.com/caro.photographic/Boedapest

Voor wie het niet weet; in Picasa kun je de foto's ook als een diashow opstarten met een linkje bovenaan de pagina. Ik heb alle foto's van een tekst voorzien.

Boedapest

Het paasweekend ben ik naar Boedapest geweest met een aantal leden van de fotoclub Park Heverlea. Het waren vier hele gezellige dagen met elkaar. Het weer heeft ons af en toe wat in de steek gelaten en bijna hadden we het de 'iso 800' vakantie genoemd, omdat we veel op iso 800 moesten werken. Toch hebben we ook twee dagdelen mooi z0nnig weer gehad en dat is voor het licht in de foto's eigenlijk van levensbelang. Ik ben nog niet zover dat ik al mijn foto's goed heb bekeken, maar hier vast een voorproefje. Boven een zicht vanaf de burcht op de beide oevers van Boeda en Pest. Onder een foto van het dorpje Szentendre waar we de laatste dag met de trein naartoe zijn gegaan. Beide foto's genomen tijdens de schaarse opklaringen.

Analoog versus digitaal

links is digitaal met de Canon EOS 400D en rechts is analoog met een Mamiya.

De examenopdrachten voor de Pasen zijn weer ingeleverd en ik wil een van de moeilijkste laten zien. De opdracht was een portret maken met 50% schaduw in het gezicht. Bovendien moest het met een analoge camera ,de Mamiya. Daarna de negatieven scannen en in photoshop eventueel nog wat bijwerken. Wij volgen een digitale opleiding maar drie opdrachten per jaar zijn nog analoog. Dit om voeling te houden met het "echte werk" zal ik maar zeggen. Ik vind het op zich ook heel leuk en volgend jaar zal het de technische camera zijn, waar ik al echt naar uitkijk. Maar de kwaliteit van de Mamiya en ook van de scans vallen mij vreselijk tegen.

Links zie je het model dat ik gebruikt heb (mijn zoon) tijdens een testopname met mijn eigen camera en rechts het resultaat met de Mamiya. De lichten en alle instellingen van de camera van mij en de Mamiya zijn identiek. De test viel goed uit naar mijn zin. Het gezicht was mooi half schaduw. Daarna 10 opnames gemaakt met de Mamiya, waarvan het resultaat natuurlijk pas te zien is als het rolletje is ontwikkeld, vandaar mijn test opname.
Maar wat een verschil in kleur. De Canon Eos heeft warme huidtinten en de Mamiya is bleek, neigt naar blauw/magenta haast. Verder werkte ik met een rolletje van 160 asa, maar het is wat korrel betreft haast vergelijkbaar met iso 1600 bij mijn Canon EOS. Verder was het scannen een ramp. Je scant er honderden vuiltjes bij, die al in de scanner zitten of toch op het negatief zijn gekomen. Dat is dan een uurtje retoucheren.
Conclusie: Ik ben zeer happy met mijn digitaal cameraatje. Maar de technische camera wil ik nog wel proberen. Ik heb de resultaten van de derde jaars gezien en die zijn toch wel heel scherp. Wordt dus nog ooit vervolgd!!

nachtfotografie

Vanavond ben ik met een aantal leden van de fotografieclub in Leuven gaan fotograferen. Ik had dit nog nooit gedaan en heb eerst eens wat erover gelezen en aldus gewapend mijn eertse schreden gezet op dit terrein. Maar wat is dat leuk zeg. Helaas begon de avond met veel regen en moesten we iets zoeken waar we overdekt stonden. Maar zoals de eerste foto laat zien zijn er zo veel leuke hoekjes, zelfs die waar je droog kunt blijven.
Later werd het wat droger en heb ik nog een paar shots in de mooie pitoreske straatjes van Leuven kunnen maken.
In ieder geval heb je voor nachtfotografie een statief nodig en ik heb bij beide foto's zelf de sluitertijd ingesteld en wel op 10 en 8 seconden bij iso 200. Maar ik hoorde van anderen dat ze liever het diafragma zelf instellen en de camera de sluiterijd laten kiezen. Verder heb ik de zelfontspanner gebruikt zodat ik zelf geen bewegingsonscherpte zou veroorzaken door het indrukken van de ontspanner.

Met dit straatje in Leuven heb ik voor het eerst een fotowedstrijd gewonnen. De prijs was een prachtig boek met panoramafoto's uit Vlaams Brabant.

beestjes en lenzen

Vandaag kwam ik tot een vervelende ontdekking ==> er is verschil tussen een EF en een EF-S lens. Het verschil is dat je op een EF lens de macro tussenringen van Soligor kunt gebruiken en bij de EF-S lenzen niet. EF-S lenzen zijn digitale lenzen en dus alleen te gebruiken voor digitale camera's (die ook nog eens geen full frame sensor hebben). Op de EOS 400D passen zowel de analoge EF als de digitale EF-S lenzen. De lensbevestigingsmarkering voor de verschillende type lenzen is een rood of wit puntje op de lens en body. Tja en na wat stuntelige pogingen om mijn tussenring op de nieuwe 18-55 mm IS EF-S lens te krijgen bleek hij enkel een wit puntje te hebben en dus niet op het rode puntje van de sologor tussenring te passen. Zo simpel was dat, maar wel een behoorlijke tegenvaller. Gelukkig zijn al mijn andere lenzen wel EF lenzen en kon ik snel een andere kiezen en dit mooie lieveheersbeestje toch op de foto zetten.
Het is trouwens nog wel een gekropte foto ook. Het is maar een heel klein beestje en ik kon vanuit deze positie even niet dichterbij gaan.

Na wat speurwerk op internet blijken mijn ervaringen met de soligor tussenringen en de EF-S lenzen wel degelijk te kloppen. Het spijtige is dat Kenko ook tussenringen verkoopt voor Canon en het lijkt erop dat die wel zowel voor EF als EF-S lenzen geschikt zijn. Jammer dat ik dat niet wist toen ik die van Soligor kocht. Wat prijs betreft zijn ze volledig gelijk geprijst. Wat kwaliteit betreft zullen ze toch ook niet veel kunnen verschillen omdat het slechts holle buizen zijn.
De tussenringen van Canon zijn voor zover ik heb gezien ook alleen voor de EF lenzen geschikt.

The rainy feeling

Nog een laatste foto uit Oostende, hoewel hij natuurlijk eigenlijk overal had genomen kunnen zijn. Maar ik vind dat hij goed de sfeer van de dag weergeeft; het eenzame regenachtige gevoel. Gelukkig hadden we ook een klein moment van opklaringen en konden we wat zonnige beelden maken, die hieronder al aan bod zijn gekomen. Maar dit is gewoon een mooi sfeerbeeld voor mij geworden. En dat terwijl ik deze stoel eigenlijk had willen verplaatsen. Ik gaf er een rukje aan omdat ik een betere compositie in mijn hoofd had, maar hij bleef staan waar hij stond; aan de grond genageld!! Achteraf maar goed ook.

Oud koninklijk paleis Oostende

Dit is een van de moelijkste situaties om te fotograferen vind ik. Je staat zelf in een donkere ruimte en fotografeert naar het licht. Meet je het licht op de pilaren, dan zal de zee fel overbelicht zijn. Omgekeerd als je het licht meet op de zee dan wordt de galerij zeer donker. Soms is dat laatste juist mooi, maar nu wilde ik dat beslist niet omdat de tegelvloer zo prachtig was.

Ik heb ervoor gekozen om op het strand scherp te stellen en daar het licht dus te meten (diafragma 10 voor meer scherptediepte) en tevens een hele stop over te belichten. Dit omdat door het licht te meten op het strand de camera denkt dat er veel licht is en de overige partijen dus onderbelicht zouden zijn. Nu was door de stop overbelichting de galerij redelijk belicht. Het strand vond ik echter ietsje te licht hierdoor. Toch was het geen slecht histogram.

Je ziet aan de linkerkant, welke de donkere partijen aangeeft een flinke piek terwijl rechts weinig wit in de foto zit. De donkere partijen zijn dominant maar niet al te slecht. En er zijn zeker geen uitgebleekte witte stukken in de foto.

Om het strand toch nog iets meer karakter te geven heb ik een trucje toegepast wat men in de doca doordrukken noemt.
In photoshop kan dat ook en daarvoor kopieer je eerst de laag van de foto. Vervolgens maak je de onderste foto van die twee iets donkerder door bijvoorbeeld in levels de grijze middelste schuif (zie boven) wat naar rechts te verplaatsen. Daarna ga je naar de bovenste laag en maak je een laagmasker aan. Als je nu met een penseel en de kleur zwart over de delen van het strand gaat komt de donkerdere onderlaag te voorschijn.
Ik vind deze bewerkte foto uiteindelijk niet slecht geworden. Zo geeft het voor mij een mooi idee van de oude glorie aan het strand van Oostende.

Voor foto's van Oostende van andere bloggers die deze dag ook de storm hebben getrotseerd kun je kijken bij Xray en M-Art

Oostende

We hadden er gisteren zo naar uit gezien om een dagje naar Oostende. Maar ja "maartse buien" laten zich niet voorspellen. Het regende bij aankomst en het regende toen we vertrokken. Maar daar tussenin is het een dik uur zonnig geweest, met prachtige luchten en hebben we naar harte lust kunnen fotograferen.

De wind zwiepte het water op en deed het zand verradelijk stuiven ondanks dat het nat was. Mijn camera heb ik enkel voor de foto's even onder mijn jas weg gehaald, want anders had ik zeker aan een sensorcleaning vast gezeten. Zand kruipt overal in en is ook een kwelling voor de lenzen. Thuis de boel maar weer zo goed als het kon schoon gemaakt.
Leuk was dat er een paar surfers in het water lagen die ook genoten van de hoge golven. Om hen goed vast te leggen heb ik een snelle sluitertijd ingesteld en de camera op continuous shooting gezet. Resultaat waren een paar leuke plaatjes waarvan hieronder een is te zien.

Voor wie meer foto's van die dag wil zien, kan kijken op deze link naar een fotopagina bij Picasa:
http://picasaweb.google.com/caro.photographic/Oostende

Pumps

Na mijn vorige post had ik eigenlijk beloofd niet zo vaak knalkleuren te zullen gebruiken en kijk, daar knal ik alweer!!

Deze foto heb ik vandaag gemaakt met een opdracht voor het volgende trimester in mijn achterhoofd. Wij moeten twee mode foto's maken waarvan een in de studio gemaakt moet zijn en er moet ook een verband tussen de twee foto's zijn. Dit zijn de schoenen van mijn dochter. Het mode element heb ik erin willen brengen door de centimeter die erbij ligt. In de mode moet het immers altijd een maatje minder of kleiner zijn !! Hopelijk ga ik de tweede foto met mijn dochter kunnen maken.
Bij het maken van de foto heb ik erop gelet dat ik veel scherptediepte had, zodat beide schoenen scherp zouden zijn. De lichten heb ik dan ook op diafragma 11 afgesteld.
De schoenen staan op een zwart karton en de achtergrond is grijs. Maar door een klein diafragma en voldoende afstand van de achtergrond is op de foto de achtergrond zwart geworden en dat was ook precies wat ik wilde.

Maandag wasdag

Dit is een foto uit pure frustratie. Donderdag een mooi bosje narcissen gekocht, alvast voor het weekend. Nog in de knop voor extra lang plezier. Dat viel tegen helaas. Gisteren lieten ze hun kopjes al verwelkt hangen. Vandaag was het bosje op een na goed voor de prullenbak.

Aangezien ik toch de was buiten aan het ophangen was, heb ik de laatste narcis er maar bij gehangen!!

Eerst heb ik foto's met mijn telelens genomen omdat die vaak een veel betere onscherpe achtergrond creeert. Dat was ook het geval, maar ik kreeg de foto niet scherp genoeg naar mijn zin. Toen toch maar de 50 mm 1.8 lens gepakt. Daar diafragma 2.8 gekozen om toch maar zo veel mogelijk de bomen op de achtergrond niet herkenbaar te laten zijn. Het was een stuk minder wat betreft onscherpe achtergrond, maar de voorgrond daarentegen was wel goed scherp en dat is toch ook wat waard. Ik haalde wel een sluitertijd die ik nog niet eerder heb gehaald geloof ik bij iso 100, nl 1/2000. Zo had ik mijn knijper waarschijnlijk nog bij zware storm scherp gekregen.

Opmerking: Meestal verklein ik mijn originelen in paint om ze op het web te plaatsen. Bij deze foto zag ik een vreemde kleurmegeling in de rode knijper die mij stoorde na de verkleining. Ik heb de foto opnieuw verkleind in Photoshop, bij imagesize. Je moet dan wel zelf opgeven welke pixelverhouding je wilt. Het werkt dus niet met percentages. Maar mijn knijper is nu weer mooi rood in ieder geval.