Ruige natuur

Luxemburg heeft echt een prachtige natuur. Vooral het gedeelte dat ook wel "Klein Zwitserland" wordt genoemd is heel mooi om te wandelen. Voor fotografie is het een stuk moeilijker. Vorig jaar had ik al ondervonden dat het zo donker is in de bossen en rond de rotsformaties, dat ik haast iso 1600 moest gebruiken op een gewone zonnige dag. Veel foto's hadden toen te veel ruis.


Ik zou dat dit jaar dus beter gaan doen en heb mijn 50 mm 1.8 lens wat meer gebruikt. Bij iso 400 en diafragma 2.8 haalde ik nog sluitertijden van 1/50 of 1/100 en dat leek op het schermpje van de camera wel ok. Op de computer zie je dan achteraf dat er wel heel erg weinig scherptediepte is en dat had ik natuurlijk kunnen verwachten. Vooral op de laatste foto is het heel erg duidelijk. Enkel het trapje is echt scherp. Dus eigenlijk weer een beetje teleurgesteld, hoewel ik wel vind dat de contrasten tussen licht en donker goed zijn gelukt. Vaak door 1/3 stopje onder te belichten. Maar de gouden tip voor dit soort situaties mag worden doorgegeven wat mij betreft. Ik ben bang dat het statief genoemd gaat worden, maar daar gaan mijn mede reisgonoten niet blij mee zijn als ik steeds een kwartier stil ga staan!!

Een hond op de camping

Een hond op de camping verveelt zich suf, dat is wel te zien denk ik. Wakker maar vast aan de lijn. Nou heeft hij het eigenlijk wel goed gehad hoor met al die extra wandelingetjes door bossen en velden, maar vastliggen is natuurlijk niet fijn. Die van ons was zeer braaf en doorstond het lijden zonder morren.
Deze foto is eigenlijk een testje en geen topper van beeldkwaliteit. Hij is genomen met mijn 70-300 mm IS lens en ik wilde eens kijken wat ik uit de hand nog kon presteren op 300 mm, de maximale zoom. Dus de hond en de bloemetjes rond de tent zijn gewillige modellen voor mij geweest. Ik vind de beeldkwaliteit in aanmerking genomen dat het dus de maximale zoom is en uit de hand, nog net kunnen. Het is allemaal een beetje soft.

Luxemburgse heuvellandschappen

Het is heel leuk om in Luxemburg te fietsen omdat er best veel goede fietspaden zijn. Af en toe moet je een klimmetje nemen, maar met een goede versnelling gaat het allemaal best. Ik ben er een paar keer alleen op uit getrokken en het voordeel daarvan is dat je kan stoppen om te fotograferen als je daar zin in hebt en niemand op je staat te wachten om verder.
Wel heb ik gemerkt dat ik soms aan de 18 mm nog niet genoeg had. Ik had wel eens zin in meer. Maar ja wensen moeten er blijven. Maar de Tokina 11-17 2.8 staat wel ergens op een verlanglijstje voor volgend jaar. Tenzij iemand mij een betere lens aanraad natuurlijk!!

De eerste foto is genomen ergens na het dorpje Bollendorf. De foto hierboven is een brug in Diekirch. Helaas stond de zon hier heel slecht voor mij, bijna in mijn lens aan de linkerkant en een zonnekap heb ik nog niet voor de 18-55 mm IS lens. Je ziet dat het nodig kan zijn, het heeft zijn effect op de kleuren vind ik. De foto hieronder is Bollendorf vanaf de heuvels aan de Duitse kant van de rivier de Sure.

Een camping

Vanaf de brug in Dillingen kun je het begin van camping Wies Neu zien. Wij zaten echter om de bocht van de rivier dus onze tent staat er niet op. Toch was het weer een leuke oefening om te fotograferen bij avondlicht. Mijn statief stond wel heel gevaarlijk op de muur van de brug. De riem van de camera om mijn nek gaf me een iets veiliger gevoel en gelukkig is de camera niet te water gegaan. Het zal je gebeuren!!
De belichting bij iso 100 was wel 13 seconden bij deze foto. Best lang, maar toch een resultaat waar ik wel tevreden mee ben.

Een boom

Hoe speciaal kan een boom zijn? Deze is dat wel voor mij. In 20 jaar tijd is het deze vakantie de zevende keer geweest dat ik mijn tentje heb opgeslagen tegenover deze boom aan de Sure in Dillingen (Luxemburg). Vorig jaar zeiden we dat het de laatste keer zou zijn. Maar twee weken geleden had mijn dochter drie vriendinnen opgetrommeld om op de fiets erheen en dan moet je toch even gaan kijken hoe het met die meiden gaat. Prima natuurlijk en wij waren zeer blij dat we er toch weer stonden. Heerlijk zes dagen gefietst, gewandeld en vooral met het bootje de rivier afgezakt. Puur genieten dus. Ik ben echt gek op de natuur van Luxemburg in dit gebied, het verveelt nooit. Ik toon jullie hier mijn eerste foto op de avond van aankomst om half 8 en de laatste foto van vanmorgen zes uur. Mist hangt dan over de rivier en hult de boom in een mysterieus witte damp.
Leuk is ook het verschil in brandpuntsafstand. De eerste foto is genomen op 70 mm met mijn 70-300 mm IS lens en de tweede foto moest ik wel nemen met mijn 50 mm 1.8 lens omdat er nog weinig licht was en ik geen hoge iso wilde. Hij is dus genomen op iso 400 en een diafragma 2.8
Wel denk ik erover om de electriciteitsdraden op de eertse foto weg te klonen, maar dat moet dan maar even wat later.

Algemeen rookverbod

Door de politieke krisis in de regering is het misschien een beetje naar de achtergrond geschoven, maar er wordt toch nog druk gediscussieerd of ook in Belgie net als in de omliggende landen de horeca geheel rookvrij moet worden. Nu ben ik zelf een 'niet roker', maar een cafe zonder rook gaat naar andere dingen ruiken ben ik bang, verschraald bier zou er wel eens een van kunnen zijn. Bovendien zal bovenstaand straatbeeld verdwijnen. Niet een enkele roker die rustig van zijn sigaretje buiten geniet, maar 30% van de Belgische bevolking die bij hem aanschuift. Eigenlijk willen we dat ook weer niet misschien!!

Deze foto is genomen met mijn 50 mm 1.8 lens. Een hele fijne lens vind ik om mee door de stad te lopen en onopvallend foto's te maken.

The Bridge

Deze week de nieuwe woonplaats van mijn dochter wat verkend. Het tweede kind op kot helaas en voor de derde achterblijver wordt het ook maar saai in huis. Hasselt is echter een hele gezellige stad en heeft een zeer goede selectie aan winkels. Bovendien viel er ook cultureel nog wat te beleven. Z33 is het kunstcentrum en had nu twee tentoonstellingen met 'water' als thema. Hierboven zien jullie "The Bridge", een project van Michael Cross. De wens van Cross om helemaal alleen in een meer te staan omgeven door enkel water, ligt aan deze presentatie ten grondslag. Kijk ook op zijn website: http://www.michaelcross.eu/
Veertig stapstenen liggen in twee met water gevulde huisjes van het Begijnhof. Zodra je op een steen stapt verschijnt voor je de volgende en achter je verdwijnt de steen waar je vanaf kwam. Gelukkig was er toch een medewerker van Z33 die de dappere gasten niet helemaal alleen in het meer liet ploeteren!!

Natuurlijk moest dit wel met mijn 50 mm 1.8 lensje. Ik keek vanaf een bovenverdieping en flitsen op die afsand had helemaal geen zin. Op diafragma 1.8 en iso 800 haalde ik nog maar een sluitertijd van 1/50. Dat is minimaal en de kwaliteit van de scherpte vind ik dan ook maar net kunnen.Maar iso 1600 ben ik ook geen fan van.

.

What remains

"What remains" is de titel van een fototentoonstelling van Sally Mann in 2004. Ik kende deze fotografe niet totdat begin dit jaar een documentaire over haar werd uitgezonden op tv. Deze amerikaanse fotografe heeft eigenlijk drie thema's in haar fotografie; haar kinderen, landschappen en de dood. Vooral de foto's die betrekking hebben op de dood zijn in het begin niet goed gevallen. Ze had niet alleen dode dieren maar ook dode mensen gefotografeerd in een forensies instituut. Een galerie zei haar tentoonstelling af vanwege de vrees voor negatieve publiciteit. Dit terwijl zij toch de dood zeer integer weergaf. Uiteindelijk heeft ze de waardering gekregen voor haar werk die ze verdiende en een andere galerie in Washington hing haar werk wel op.
Aan deze documentaire dacht ik terug toen onze kat een prachtige volwassen wezel op onze mat binnen bracht gisteren. Je weet dat een kat een rover is, maar het doet toch even pijn om te zien hoe zo'n mooi dier daar dood op de mat ligt. Direct dacht ik aan Sally Mann en heb geprobeerd een mooie foto te maken van dit prachtige diertje, met de waterdruppeltjes van het gras nog in zijn snorharen.
De kat hebben we streng toegesproken dat spreekt vanzelf!!
De foto is genomen met de 85 mm lens met daarussen de grootste extensiontube. Het is dus eigenlijk een macroopname.

Ook Sally Mann's foto's van de kinderen en de landschappen zijn zeer speciaal. Allen genomen met een grote technische camera. Vooral het licht in al haar foto's is zeer mooi. Wil je meer over haar weten dan kan je de links aanklikken hieronder. Als alles goed gaat kom je op twee filmpjes over haar werk terecht van You Tube. Een filmpje heb ik hieronder kunnen zetten, de ander kon ik niet downloaden en daarvan hier de link:
http://nl.youtube.com/watch?v=mXDQRKjUXvY

10.000

Een bedankje voor iedereen die mij bezocht heeft de laatste tijd. Sinds november vorig jaar hebben 10.000 mensen mijn weblog bekeken en ik vind dat werkelijk fantastisch.
Teleurstelling was wel dat de gratis teller van sitemeter die ik had geinstalleerd direct na de 10.000 ste bezoeker ophield te functioneren. Ik weet geen beter alternatief dus ik ga hem maar opnieuw installeren. Op naar de volgende 10.000 hoop ik.

De opstand van de paspoppen in Antwerpen

In tien verschillende etalages op de Meir komen de paspoppen tot leven en vertellen hun eigen verhaal. Enorm leuk gedaan en het had zelfs op zondag veel bekijks zoals je hieboven ziet. Ik had enkel mijn 50 mm lens mee en dat had wel zo zijn beperkingen. Ik moest vaak ver achteruit om een geheel beeld te krijgen en dan lopen er steeds mensen door je beeld. Hier in een nis tussen de etalages kon ik niet verder achteruit en had dus maar een krappe beelduitsnede. Jammer dat ik boven toch niet net iets minder ruimte heb genomen waardoor ik een paar mm meer bij de voeten had gekregen. Komt ook omdat ik nog niet snel genoeg kader als ik een goed moment zie. Maar aldoende zullen we dat wel leren.

Voor wie nog wil gaan kijken is deze leuke wandeling op de Meir nog te doen tot 20 juli.

Modemarkt in Antwerpen

Vandaag met mijn dochter en haar vriendin naar Antwerpen geweest speciaal voor de modemarkt die daar vandaag werd gehouden. Het was kleiner dan verwacht die markt, maar er waren mooie dingen te zien. Hierboven het resultaat van iemand die van autobanden nog exentrieke kleding wist te maken. Diezelfde mensen verkochten werkelijk prachtige luxe tassen van fietsbanden. Nou ja genoeg ideeen opgedaan dus. Maar fotografisch was het ook erg leuk.
Er was nog meer leuks te doen in Antwerpen, maar dat volgt nog!!

Bootjes

Dit is vandaag de laatste foto uit de serie Normandie. Hij is genomen in Granville, een heel mooi havenstadje. Ik was daar vol overgave de bootjes aan het fotograferen die helemaal scheef in een droge haven lagen. Maar toen ik mij omdraaide om weer naar boven te klimmen zag ik een zo mogelijk nog leuker en kleuriger plaatje. Bekijk de plaats waar je fotografeert dus van alle kanten is maar weer het advies. Wie ook de andere bootjes wil zien en de hele fotoserie van Normandie (50 foto's) kan op mijn website bij Picasa kijken:
http://picasaweb.google.com/caro.photographic/Normandie

Landschappen

Vlak voor we op vakantie gingen viel het tijdschrift Zoom bij mij op de deurmat en daar zat heel toepasselijk een dvd in met tips voor landschapsfotografie. Je ontkomt er niet aan tijdens een vakantie, dus ook ik heb mijn 18 mm groothoeklens regelmatig ingezet voor weidse taferelen. Maar dat valt niet altijd mee om dat op een boeiende manier te doen. De foto hierboven vind ik zelf onverwacht erg mooi geworden. Op het schermpje van mijn camera had ik hem eigenlijk al afgekeurd omdat de achtergrond mij te licht leek. Goed dat ik hem bewaard heb want ik vind dat achteraf niet storend.
Voor de foto hieronder heb ik wat klimtoeren over glibberige blokken moeten doen om een creatieve voorgrond te krijgen. Een van de adviezen van de cd. Maar het was een goed advies.

Aan deze laatste foto zit een klein verhaal vast. Dit verlaten huisje aan het strand was omgeven door een draad, waar na een kleine voorzichtige test van mij toch echt stroom op bleek te staan. Toch was ik niet tevreden met de foto van het huisje die ik landinwaarts genomen had. Het was al 8 uur in de avond en slecht weer op komst. Ik miste iets van licht daardoor in de foto. Ik wilde eigenlijk dus de achterkant fotograferen en dan de zee erbij zien te krijgen. In de hoop niet betrapt te worden ben ik toch over het schrikdraad geklommen zonder het aan te raken gelukkig. De achterkant was inderdaad veel fotogenieker en ik ben blij dat ik deze foto zo genomen heb.

Zonsondergang

Ik weet het, het is een onderwerp wat je zo vaak ziet; een mooie zonsondergang. Ik had het echter nog nooit geprobeerd en ik ben dus rond een uur of half tien op het fietsje vertrokken naar het strand vlakbij onze gite. Statief mee in de rugzak natuurlijk. En dan wachten tot de zon onder gaat als je eenmaal een goede plaats hebt gevonden.

Ik heb een flink aantal foto's gemaakt, maar deze was de mooiste vanwege de zon die reflecteert in het water. Echt iedere minuut is het licht anders als de zon zo snel zakt en zijn je foto's dus ook heel anders.

Achteraf had ik misschien wel een kleiner diafragma kunnen kiezen want ik haalde bij iso 100 en diafragma 9 nog een sluitertijd van 1/125. Ik stond op statief immers dus ik had wel en langere belichting aangekunt. Maar aldoende leer je en de foto is scherp bij de vogels, zoals ik dat ook wilde.

De landing in Normandie

Wij hadden Normandie bewust gekozen als vakantiebestemming omdat ik zelf nog nooit de plaatsen waar de geallieerden aan land kwamen in de Tweede Wereldoorlog had gezien en onze jongste zoon dit jaar er op school veel over had geleerd. Het werd een indrukwekkende tocht langs stranden, havens, kerkhoven en het dorpje Saint Maire Eglise waar de parachutist aan de kerktoren bleef hangen.
De foto hierboven is genomen op Point du Hoc. Hier zijn zware bombardementen uitgevoerd op bunkers van de Duitsers. De bunkers liggen er nog steeds vernield bij in een maanachtig kraterlandschap.
Zomaar in een weiland lagen als stille getuigen nog de betonnen driehoeken die in zee gelegen hebben om de landingsboten te doen zinken.

De haven van Avranches die maanden lang gebruikt is als aanvoerhaven voor geallieerde troepen en bevoorrading was ook indrukwekkend. Ook hier op het stand en in de haven nog de stille getuigen van een oorlog.

Panorama

Weer terug van een korte vakantie in Normandie, waar vooral veel vakantiefoto's zijn genomen natuurlijk. Toch een testje gedaan. Op statief heb ik geprobeerd een 365 graden panorama te maken. Ik had manueel een gemiddelde ingesteld van de belichting van de lichtste en donkerste delen en vervolgens dertien foto's genomen volledig in het rond. Vol verwachting was ik toen de photomerge van photoshop CS2 aan het rekenen ging. Hij kon het echter niet aan. Drie foto's was "de max" helaas. Voegde ik meer foto's in dan kreeg ik vreemde fouten. Toch had ik veel overlap genomen tussen de foto's. De foto hierboven is slechts een panorama van drie foto's.
Dit was overigens het uitzicht vanuit onze gite op het terrein van deze oude Manoir. De fundamenten waren uit de 11e eeuw. In de dertiende en zeventiende eeuw is hij gerestaureerd. In 1825 is de huidige familie eigenaar geworden en wij hadden het geluk hen te vinden op het internet voor een korte vakantie in Normandie. Het was geweldig!!

Wie een programma kent dat eventueel wel meer foto's redelijk foutloos kan invoegen mag mij daarover wat info geven. Photomerge heb ik ook ooit geprobeerd en die geeft veel kwaliteitsverlies merkte ik toen, dus is wat mij betreft ook geen optie.

Net even de tip van Kevin uitgeprobeerd en de trial versie van PTGui geinstalleerd. Het programma werkt heel eenvoudig en voegde foutloos 5 foto's samen tot de versie hierboven. Wat nu weer niet zo leuk is, is dat ze door heel mijn foto reclame voor hun programma zetten. Bovendien is de resolutie van de uiteindelijke compositie een stuk lager dan bij photoshop. Maar we gaan nu zeker de 365 graden ook eens proberen in dit pakket.

Ik moet mijn woorden over Autostitch terug nemen. Het programma kan nu inmiddels wel een hogere resolutie produceren en zette in een keer 5 foto's correct en ook nog eens behoorlijk scherper dan photoshop CS2. De vervorming is wel duidelijker dan in photoshop, maar ik heb inmiddels van Carolien begrepen dat je beter niet op 18 mm je foto's kunt nemen, maar op 24. Dit om niet al te veel vervorming te hebben. Om niet weer dezelfde foto te laten zien heb ik Autostitch versie eens in zwart-wit gezet.
Autostitch is overigens een gratis programma.