Etalagepoppen

Gisteren gaan winkelen met mijn dochter. Zij had alleen oog voor mooie kleren en ik alleen voor mooie etalagepoppen. Ik heb wat met die poppen. Ze zijn vaak zo perfect mooi en staan stil, dat ook natuurlijk. Had ik in een eerder blog al een paar mooie poppen gefotografeerd die buiten stonden, vandaag stonden ze echter allemaal binnen. Dat vergt weer enig denkwerk. Geen flitser, want dat geeft nare schaduwen op de achtergrond. Welke witbalans kies ik? Het waren over het algemeen halogeen spots die fel op de poppen schenen. Maar welke witbalans hoort daarbij? Ik heb gekozen voor TL licht omdat het mij nogal fel overkwam. Ik denk dat het wel een redelijk goede keus was. Toch verschilde het per winkel enorm hoe de kleuren over kwamen. Hierboven een voorbeeld van een wel goed gelukte foto. Hij is goed van kleur en redelijk van scherpte ondanks dat er niet geflitst is. Toch valt mij op dat ik bij ISO 400 een sluitertijd van 1/30 heb gekregen. Wat een geluk dat ik een vaste hand heb, want dat is eigenlijk veel te laag om scherp uit de hand te fotograferen. De volgende keer opnieuw proberen en andere instellingen uittesten. Toch heb ik meer foto's die met een relatief lange sluitertijd toch gelukt zijn. De foto hieronder heeft een sluitertijd van 1/50. Hij is wel scherp maar hier vind ik de kleurbalans niet echt geweldig. Je ziet dat het dus per winkel verschillend is hoe de instelling uitpakt.

Atletiek

Vandaag het bijzondere geluk gehad om te mogen fotograferen met een perskaart op een atletiek wedstrijd in Leuven. Ik heb werkelijk genoten en veel dingen kunnen uitproberen. De resultaten zijn niet altijd wat ik had gehoopt, maar er zijn toch een flink aantal leuke foto bij. Mijn grootste probleem vandaag was dat er weinig licht was. Mijn imagestabilisatie lenzen zijn niet zo heel lichtgevoelig, dus ik kon geen hoge sluitertijden halen. Ik geloof dat 1/500 tot 1/1000 bij iso 400-800 (hoger wilde ik niet gaan) vandaag het beste is geweest dat ik heb gehaald en vaak gaf dat nog bewegingsonscherpte. Toch was het een hele ervaring om zo foto's te kunnen maken.

schaapscheren

In Holsbeek was gisteren een dag georganiseerd door Natuurpunt, een natuurorganisatie in Vlaanderen waar ik lid van ben. De dag begon met een prachtige wandeling die startte om 1/2 7 in de ochtend en vooral de vogels onder onze aandacht wilde brengen. Foto's van die ochtend hebben me erg teleurgesteld. Ik had mijn imagestabilisatie lens 28-135 mm op de camera en die was gewoon niet lichtgevoelig genoeg (f3.5-f5.6). Ik had mijn iso op 200 en soms 400 gezet omdat er best al veel licht was volgens mij. Toch had ik een hogere iso waarde moeten kiezen en omdat ik dat niet gedaan had waren er veel foto's die toch een te lange sluitertijd hadden genomen om uit de hand een scherpe foto op te leveren. Volgende keer beter!! In de middag was er echter schaapscheren als activiteit en dat heeft wel enkele mooie plaatjes opgeleverd. De foto die je hierboven ziet is misschien niet de meest charmante foto die ik genomen heb, maar hij geeft wel weer wat ik voelde toen ik keek naar dat scheren: "de volledige overgave van dat schaap, aan de man die hem schoor". Ook de foto hieronder geeft datzelfde beeld.

Het ras is trouwens een tyisch Belgisch ras: de Ardense Voskop. Een prachtig schaap, dat niet veel (ongeveer 15 kg per schaap) maar wel kwalitatief smaakvol vlees oplevert volgens de eigenaar.http://www.natuurpunt.be

Roosje

Alweer een bloem en alweer mijn 50 mm lensje. Maar deze keer op een statief gezet om zo een maximale scherpte te creeren. Ik moet zeggen dat deze foto scherp is en mooi van kleur. Maar het verschil zonder en met statief was niet overtuigend. Ik had natuurlijk goed licht en een snelle sluitertijd ook zonder statief. Dus dat werkte in mijn voordeel. Maar de proef was leuk om te doen.

Hortensia

Nog een voorbeeld van hoe prachtig lichtgevoelig en scherp mijn 50 mm f1.8 lens is. Dit is een detail van een opname van een hortensia. Het origineel was 3888x2592 pixels. De uitsnede 1076x717 pixels.

Slak

Een slak in mijn tuin werd direct door mij als fotomodel gebruikt. Deze foto is een uitsnede, want met mijn 50 mm lens kwam ik niet dichtbij genoeg. Wel sta ik alweer versteld van de kwaliteit van deze lichtgevoelige (f 1.8) lens. Ik heb scherp gesteld op de kop van de slak en het lijf is dan ook prachtig scherp. Er is niet veel scherpte diepte, dus al snel gaat het over in een wazig beeld. Maar dat is wel mooi in dit geval.

Het vergroot wel steeds meer mijn behoefte aan een macrolens. Ik zit nu te denken aan de sigma 105 mm macro lens. Hij komt zeer goed uit de tests.

Dancing

Gisteren bij een dansvoorstelling geweest waaraan ook mijn dochter meedeed. Ik beloofde foto's te maken, maar dat bleek niet zo gemakkelijk. Flitsen was verboden, maar heeft bovendien geen zin als je op het balkon zit. Ik had in eerste instantie mijn telelens 70-300mm (met imagestabilisatie) op de camera gezet. Voornamelijk omdat ik geen statief meehad en dus uit de hand moest fotograferen. Helaas bleek al snel dat deze zo weinig lichtgevoelig was dat hij soms zelfs niet eens scherp wilde stellen. Gelukkig had ik mijn 50 mm lensje mee die een zeer goede lichtsterkte heeft (f 1.8) , maar geen imagestabilisatie. Zelfs met een diafragma van 1.8 was het niet mogelijk om een hogere sluitertijd dan 1/100 te halen en dat is voor het vastleggen van dansende mensen niet echt geweldig. Je kunt geluk hebben zoals in de bovenste foto, dat iedereen redelijk stil staat en dan heb je een goede foto. Toch is de foto onder die eigenlijk natuurlijk is mislukt, heel erg mooi vind ik. Het feit dat juist alleen de dansers totaal onscherp zijn geeft wel een heel goed sfeerbeeld in combinatie met mooie kleuren. Alle foto's zijn genomen op een iso 1600. Ik moet zeggen dat dit lensje op iso 1600 veel beter presteert dan mijn twee imagestabilisatie lenzen. Ik zie bijna geen ruis op de foto's en dat is toch echt geweldig. Verder miste ik bij deze vaste brandpunts lens natuurlijk de mogelijkheid om creatief in te zoomen. Vaste stoel en vaste lens, tja dan blijven het overzichts plaatjes.

Bladeren

Graag zou ik wat meer aan macrofotografie doen. Met mijn vorige camera de CanonS2IS was dat zeer goed mogelijk. Met de lenzen die ik nu bij mijn Canon Eos 400D heb eigenlijk niet. Het beste presteert de kitlens (18-55 mm) eigenlijk nog. De minimale focusafstand is 35 centimeter en dat is lang niet gek. Mijn imagestabilisatielenzen komen met hun 50 cm daar dus lang niet bij in de buurt. Dan heb ik ook nog een vast focuslensje, de EF 50mm f/1.8. Zijn minimale focusafstand is 45 cm. Het wordt dus echt weer sparen geblazen om een goede macrolens te kunnen toevoegen aan mijn collectie. Maar vandaag toch maar gekozen om met de EF 50mm op stap te gaan. Geen immagestabilisatie, maar wel een hele goede lichtsterkte. Dit is mijn meest lichtgevoelige lens. Natuurlijk merk ik gelijk dat er weer heel wat foto's bewogen zijn vanwege een onvaste hand, maar er waren er toch ook hele goede bij. Het groene blad hierboven overtrof alles wat betreft scherpte. En ook de bladeren van de waterlpanten eronder zijn erg mooi en vooral sprankelend wat lichtinval betreft en dat terwijl het een heel sombere dag was.
Ik ben dus heel enthousiast over dit lensje wat betreft zijn prestaties buiten.

Regen

Regen is altijd aanleiding tot veel gezeur en de hond uitlaten met een paraplu is beslist niet mijn hobby. Toch deze keer er maar het beste van gemaakt en mijn fotocamera meegenomen om ook eens regen vast te leggen en niet alleen zonneschijn.
De foto is genomen op iso 800 omdat er weinig licht was in het bos. Op die manier kreeg ik toch een sluitertijd van 1/100 bij diafragma 5.0. De achtergrond is mooi onscherp, maar waar komen al die cirkels vandaan? Ik vind ze nogal storend. Waarschijnlijk zijn het lichtreflexies in de regendruppels die er vallen. Daar is dan weer niets aan te doen helaas.

portret van een hertje

De uitstraling van een hertje blijft toch altijd vertederen vind ik. Niet ver van ons huis is een hertenkamp en ik mag er graag even langs lopen. Vandaag was het al laat eer ik er langs kwam en bovendien een zeer bewolkte avond. Ik had mijn telelens meegenomen en die kwam goed van pas, omdat het een beetje schuwe dieren zijn. Ze staan zelden aan de hekken als je geen brood bij je hebt. Ik had mijn iso waarde bewust niet al te hoog gezet, op 400 iso, maar wel 1/3 stop overbelicht. Ik wilde niet te veel ruis in de foto. De sluitertijd die de camera koos was 1/60 met een diafragma 5.0. Die sluitertijd is zeer langzaam om uit de hand te nemen bij slecht licht en ook nog eens op bijna maximale telestand. Toch moet ik zeggen dat het resultaat mooi scherp is waar ik het gepland had, nl. de kop van het hert. Ik denk dat dat niet geheel het gevolg is van een vaste hand, maar voornamelijk ten gevolge van de imagestabilisatie van de lens. Verder geeft deze lens een mooi onscherpe achtergrond.

Klaproos

Ze zijn er weer langs spoorwegen en graskanten, de klaprozen. Het symbool van Vlaanderen ter herdenking van al de soldaten die sneuvelden in de loopgraven tijdens de eerste wereldoorlog. Deze prachtige bloem kun je maar beter fotograferen want op de vaas houdt hij het geen twee uur uit. Laten staan dus maar en genieten van zijn prachtige rode kleur tusssen het groene gras.
Ik heb geluk gehad dat er af en toe een korte windstilte was op deze winderige dag, want de stengels van de klaproos buigen makkelijk en ver door. Mijn iso op 400 gezet, zelf diafragma van 5.6 gekozen om een wazige achtergrond te krijgen en de camera koos voor een sluitertijd van 1/200. Dat was gelukkig genoeg voor een redelijk scherpe foto.

De milieuboot

Dit weekend een kleine boottocht over de Nete gemaakt met de milieuboot. Op de boot werd ons uitgelegd hoe we verstandig met ons water om kunnen gaan, zodat we minder water gebruiken en vervuilen. Het was een interessante tocht met prachtig weer. De foto's van die dag tonen dan ook allemaal prachtig blauwe luchten. Toch had ik mijn iso waarde ondanks veel licht vaak op 400 staan. Voordeel is dan dat er een iets snellere sluitertijd kan worden gekozen en dat kan belangrijk zijn als je wapperende vlaggen op de foto wilt zetten of mensen die nogal bewegelijk zijn.
Verder heb ik deze foto gekozen omdat ik de kleuren zo mooi vond. Zelfs het wit van de boot is niet overbelicht geraakt en toont realistisch.
Voor wie meer wil weten over de milieuboot is hier een link:
http://www.milieuboot.be

Hallerbos

Het Hallerbos is zeer bijzonder omdat er in het voorjaar hele velden van boshyacinten, daslook en lelietjes van Dalen in bloei staan. Het hele bos geurt heerlijk en het aanblik is prachtig. Helaas had de camera (en ik dus ook) erg moeite met de sterke contrasten tussen de lichte kleuren van de bloemen en de donkere schaduwen van het bos. Hierdoor waren de bloemenvelden vaak veel te helder belicht.
Hierboven toch een impressie en hierna volgt een link voor wie deze pracht zelf wil gaan bekijken:
http://www.bruegelproject.be/hallerbos.htm

Beeldje

Is het geen beeldje, dit beeldje? Een foto zoals deze wordt mooier als je kunt proberen de achtergond zo onscherp mogelijk te houden, waardoor de voorgrond met je onderwerp goed uitkomt. Ik kreeg de tip dat je dan je diafragma beter zo wijd mogelijk kunt instellen. Je kunt dat zelf doen op de voorkeuzestand AV. De grootst mogelijke instelling op dat moment die ik kon doen was een diafragma van 5.6 en dat had een mooie onscherpe achtergrond tot gevolg. Dit kan vooral belangrijk zijn bij heel slechte achtergronden.

Bloesem

Gisteren een dagje uit geweest met de fotoclub naar Maaseik en Thorn. Een prachtig zonnige dag en een fantastische omgeving hebben heel wat mooie plaatjes opgeleverd. Vooral de vele bomen die in volle bloei stonden waren prachtig om te fotograferen. Leuk is om wat op details te letten zoals bijvoorbeeld het hekje op deze foto. Dat geeft een beetje sfeer aan de foto vind ik.

Slippen

Gisteren aanwezig geweest bij een slipcursus voor jongeren. Samen met nog vier fotografen van regionale kranten stond ik aan de zijkant van de baan te wachten tot een van de auto's in een mooie slip zou raken. De fotografen waren zeer bereid mij van informatie te voorzien voor wat betreft goede sluitertijden voor sportopnamen. Dat was erg leuk. Zij adviseerden een sluitertijd van 1/1000 tot 1/1500 bij iso 400. Voor deze foto's heb ik mijn 70-300mm telelens met imagestabilisatie gebruikt. De onderste opname heb ik genomen met een sluitertijd van 1/1000, met diafragma 6.3 en iso 400. Mooi is dat door de snelle sluitertijd de waterspetters goed duidelijk te zien zijn.

Disneyland

Disneyland is geweldig voor de kinderen, van ouders vraagt het veel uithoudingsvermogen in lange wachtrijen en voor mij was het soms een uitdaging voor wat betreft fotograferen.
Veel attracties spelen zich binnen af en dus moet je kiezen om te flitsen of een hoge iso waarde te gebruiken en niet te flitsen. Deze keer heb ik consequent voor een iso 1600 gekozen (en dus niet geflitst) bij alle foto's die ik binnen nam. Daardoor kon ik vaak toch nog net een sluitertijd van 1/100 krijgen bij een diafragma van 5.6. Toch heeft het vele missers tot gevolg gehad. Vaak zit je in een wankel bootje of treintje en bewegen de figuuurtjes ook nog eens een keer, of het toneel is te ver weg om de spelers dicht voor de lens te krijgen. Dat zijn niet de ingredienten voor goede foto's. Heel blij ben ik dan toch weer met mijn imagestabilisatie in de lenzen, want een statief had ik niet mee. Hierdoor zijn er toch best nog een aantal foto's goed gelukt en ook mooi van kleur gebleven, iets wat bij het gebruik van een flitser waarschijnlijk heel anders was geweest. Wel moet ik zeggen dat de ruis op iso 1600 mij wel tegen viel.
foto 1 en 2 zijn genomen vanaf een tribune tijdens een life show van "de Leeuwenkoning".

foto 3 is genomen vanuit een bootje in "a small world".

Eiffeltoren

Het was een prachtig zonnig paasweekend en wij hadden het geluk in Parijs te mogen rondwandelen. Natuurlijk hebben we de Eiffeltoren bewonderd. Vanzelfsprekend zet je de toren in zijn geheel op de foto, maar deze foto zegt eigenlijk meer over de sfeer rond de toren. Veel mensen zaten heerlijk in de zon te genieten van het uitzicht op dit symbool van Parijs.

Op het spoor

Vandaag gewandeld in de bossen rond Sint Joris Weert. Wij hadden echter een route gepland die in de praktijk veel langer bleek te zijn dan hij op de kaart leek. Op het laatst dus maar een klein stuk afgesneden. Toen wij na bijna 3 uur in de verte weer de kerktoren van Sint Joris Weert zagen waren we blij natuurlijk. Ik heb het weerzien met het dorpje vastgelegd vanaf de spoorrails waar we langs liepen op dat moment.

Het leek mij een mooi moment voor een scherpte diepte testje, terwijl Henk goed oplette of er geen trein aan zou komen.
Op landschapsmode was de scherpte diepte niet voldoende om de rails op de voorgrond en het dorpje scherp te krijgen. Een handmatige instelling van de scherptediepte bleek al te helpen toen ik het diafragma op 14 zette. Deze foto is uiteindelijk op diafragma 16 genomen, bij een iso van 400 en een sluitertijd van 1/125. Dit gaf van voor tot achter op de foto een goed resultaat.

De haring eter van Scheveningen

Het was onverwacht gisteren toch een zonnige dag. Fijn om even een kijkje op het strand te nemen als je toch in de buurt bent. Scheveningen is altijd mooi vind ik. Toch is de strakblauwe lucht die je op de foto ziet een beetje bedriegelijk. Het was goed koud en een zeer harde wind. Het zand vloog me om de oren. Niet bepaald de beste weersomstandigheden om een digitale camera uit je tas te halen. Langs de vloedlijn en op de boulevard viel het nog een beetje mee, maar in het mulle zand woedde een ware kleine zandstorm.
Toch een paar foto's genomen, o.a de haring eter die sinds twee jaar samen met andere sprookjesbeelden de boulevard van Scheveingen siert. Ik had moeite om in de wind de camera stil te houden. Koos daarom voor een wat hogere iso waarde. De camera deed de rest en nam een sluitertijd van 1/500 en een diafragma van 13. Ondanks de 1/3 stop overbelichting waar ik de camera op had staan vond ik de foto licht onderbelicht en heb hem in photoshop dus toch nog wat opgehelderd.
Thuis de camera maar een beetje schoonmaken met een kwastje. Want er is zichtbaar wat rommel aan de buitenkant van de camera. Gelukkig had ik wel mijn uv filter voor de lens gezet. Zo is de lens van de camera in ieder geval schoon gebleven.

Narcis met zwarte achtergrond

Natuurlijk haal je in het voorjaar ook de lente in huis. Deze mooie narcissen vroegen om een foto. Toch waren de eerste foto's ondanks dat ik met de flits werkte niet echt scherp. Waarschijnlijk omdat de camera zo'n lange sluitertijd koos. Ik ben toen manueel gaan instellen. Ik kwam uit op een sluitertijd van 1/160 en diafragma 10. Leuk effect bleek te zijn dat mijn witte plafond ineens een prachtige zwarte achtergrond werd.

Poseren

Samantha vindt het leuk om model te staan voor mij als ik weer eens mijn camera wil uit proberen. De achtergrond van ons bos is een leuk decor.
Toch had ik haar beter in de ochtend gefotografeerd i.p.v. in de middag. Door haar pony valt er nu een schaduw op die helft van haar gezicht waar juist de zon een belichting had moeten geven. Verder heb ik hier een voorbeeld gegeven van een watermerk in een foto. Dat kan soms belangrijk zijn als je foto's van jezelf op internet zet en niet wilt dat anderen ze kunnen gebruiken of zelfs misbruiken.

Lente

In januari is er flink gesnoeid in ons bos en heb ik een aantal mooie takken van de Amerikaanse eiken uit ons bos in een vaas gezet. Zo kun je nu binnen zien wat er iedere lente op 35 meter hoogte in de toppen van de bomen ontluikt; prachtige zachtroze kleine eikenblaadjes.
Zoals ik al eerder opmerkte heb ik geen lenzen waar ik echte macro opnamen mee kan maken. Deze foto is dan ook een uitsnede van het origineel. Ik ben blij dat ik een 10 megapixel camera heb, want zo blijft er toch nog een bruikbaar aantal pixels over.
De foto is genomen op iso 200, sluitertijd 1/25o en diafragma 8. Hij is een stop overbelicht en dat geeft een prima resultaat. Ik heb de 9 punts metering uitgezet en ga dat voortaan vaker doen. Je houdt dan 1 meetpunt over, maar je weet dan tenminste precies waar de camera goed op zal scherpstellen. De negenpunts metering leverde mij vaak verrassingen op wat scherpstelling betreft.

Maansverduistering

Zaterdag 3 maart om 22.30 uur begon de maan door de schaduw van de aarde te schuiven en konden we getuige zijn van een totale maansverduistering. Even was het nog onzeker die avond of het weer ons niet in de steek zou laten. Om 21.00 uur was de heldere hemel ineens zwaar bewolkt en viel er een fikse hagelbui. Een half uur later was de lucht gelukkig weer opgeklaard.
Het was nog niet makkelijk om de goede instellingen te vinden om de maan te fotograferen. Natuurlijk had ik mijn telelens (300mm) buiten op een statief gezet. Ook heb ik gewerkt met de zelfontspanner, om ook maar iedere bewegingsonscherpte te voorkomen. Maar welke belichtingstijd is het beste. Als snel bleek dat je niet te lang moet belichten. Ik kwam uit op een manuele instelling van de sluitertijd op 1/320 sec en diafragma 8.
Toen de maan volledig verduisterd was rond 23.45 uur, was hij te zien als een prachtige rode bol. Ook daar heb ik foto's van genomen die ik wel langer moest belichten. Bij een sluitertijd van 1 seconde had ik toch behoorlijk was ruis ondanks dat ik het ruisonderdrukkingssysteem had aangezet. Die laatste foto heb ik dan ook maar niet bij de serie hieronder gezet. Maar het schouwspel was prachtig.

Test

Vandaag een test gedaan om de scherpte, ruis en scherptediepte eens uit te testen. Daarvoor een hele reeks foto's gemaakt van een proefopstelling. de foto's zijn binnen genomen met de 28-135mm IS USM lens , zonder flits, op statief en met een redelijke hoeveelheid daglicht.
De foto hierboven is genomen op Iso 200 , sluitertijd van 1/5 en een diafragma van 4.5. Het resultaat is prima naar mijn idee. Tot Iso 800 was de ruis niet storend. Bij Iso 1600 was de ruis toch echt goed zichtbaar.
Ook een test gedaan met een aantal stops onder en overbelichting. Het was duidelijk dat de foto die 1/3 stop wordt overbelicht het beste is. Op internet hebben al meer mensen opgemerkt dat de Eos 400d wat onderbelichte foto's heeft en ik kan het daarmee eens zijn. Het is jammer maar zelf wel te corrigeren als je het weet.
Hieronder nog een uitsnede uit de foto hierboven om beter de scherpte te kunnen zien.

Lampen

De foto's die je hier ziet waren een experimentje. De lampen maakten deel uit van een kleine kunst tentoonstelling en ik wilde proberen ze zonder flitser op de foto te zetten. Een statief had ik helaas niet bij me. Mijn enige voordeel was dat mijn 28-135mm image-stabilisatielens op de camera zat. Het resultaat vind ik nog heel erg leuk eigenlijk.
Ik had zelf de Iso ingesteld op 400 en de camera heeft gekozen voor een sluitertijd van 1/125 en diafragma 5.6 bij de eerste foto en een sluitertijd van 1/160 met diafragma 7.1 bij de tweede foto.

Modellen

Vandaag ben ik de meest fantastische modellen tegen gekomen die een fotograaf zich maar kan wensen. Ze staan goed stil en hebben er geen problemen mee dat ze op internet geplaatst worden.
Wel had ik een probleem met het feit dat ondanks dat het een heel zonnige dag was de foto's wat donker waren. Ik heb de Iso waarde van 200 naar 400 verhoogd, maar dan werd ook automatisch het diafragma verhoogd en werd het effect van meer licht weer teniet gedaan. In photoshop valt daar nog wel weer iets aan te doen zoals je hier beneden ziet. Links is het origineel en rechts een bewerking waarbij ik de levels iets heb aangepast en wat meer licht in de foto heb gebracht. Het was achteraf waarschijnlijk beter geweest om al direct nadat bleek dat de foto's te donker waren een stop over te belichten en de foto opnieuw te nemen. Dat is voor de
volgende keer.

Leuven

Dit weekend in Leuven gefotografeerd en bewust mijn kitlens (18-55mm) op de camera gezet. Deze heeft immers net iets meer groothoek dan de image stabilisatie lenzen die ik heb. Dat kan in een stad soms handig zijn als je gebouwen wilt fotograferen. Natuurlijk miste ik daardoor wel de image stabilisatie. Het was toch wel weer merkbaar vond ik. Veel foto's bleken achteraf niet zo scherp als ik had gehoopt. Deze foto hierboven echter wel. Het is een modern kunstwerk dat op het Ladeuzeplein staat in Leuven. Bovenop een lange metalen paal zit een tor. Ondanks dat ik met deze lens niet echt kan inzoomen en dus een uitsnede heb moeten maken uit de foto om de tor beeldvullend te krijgen, is hij mooi scherp. De foto is gemaakt op iso 200, sluitertijd 1/250 en diafragma 10.

Portret

Kinderen zijn fantastisch om te fotograferen vind ik. Ik doe het dan ook graag. Binnen een portret maken met weinig licht is niet altijd makkelijk en vaak zul je moeten flitsen. Dat was ook het geval bij de foto hierboven. Bij eerdere foto's met deze camera had ik al gemerkt dat de ingebouwde flitser eerder aan de zwakke kant is op de standaard instelling. Gelukkig kun je echter de flitser sterker of zwakker instellen als je dat nodig vindt. Bij deze foto staat de flitser iets sterker afgesteld. Voordeel is een zeer goed scherpe foto. Nadeel vond ik wel dat de flitser recht op het gezicht van het kind staat gericht omdat het een vaste flitser is. Mijn grote wens is dan ook om in de toekomst een losse flitser bij deze camera te kopen, bv. de Canon 430 EX Speedlight. Je kunt dan de flitser hoger instellen zodat er indirect licht op het gezicht valt.

Sprookjesbos

Ook vandaag nog een prachtige dag met sneeuw. Ons bos lijkt omgetoverd in een sprookjesbos. Nog even van de sfeer gebruik gemaakt en een oefening in scherpstellen gedaan. De Canon Eos 400D heeft een 9 punts autofocus scherpstelling. Maar als je het boompje voor op de foto scherp wilt hebben kun je een foute metering doen als je alle 9 punten aan laat staan. Het beste is om slechts een centraal punt in te stellen en de overige meetpunten uit te zetten. De Canon Eos 400D heeft deze heel practische mogelijkheid. Daarna met de een punts metering scherpstellen op het stammetje van het boompje op de voorgrond en hij zal scherp op de foto staan.

Een winterse dag

We hebben er lang op moeten wachten deze veel te warme winter, maar vandaag was er dan toch een dun laagje sneeuw. Het was een typische grauwe winterdag, met weinig licht. Ik wilde dus eens uittesten wat de iso instellingen hier kunnen doen voor een foto. Vorig verhaal zei ik al dat het jammer is dat je bij de voorkeuze instellingen de iso waarde niet meer zelf kunt regelen. De linker foto boven is genomen op op de p stand en met een iso waarde van 400, de rechter foto met een iso waarde van 800. Het verschil is duidelijk. De rechter foto is veel helderder van kleur. Bij iso 800 heeft de Canon Eos 400D nog geen last van ruis en je kunt die dus heel goed gebruiken op dit soort sombere winterdagen.

Gans

Eenden die gevoerd worden zijn flink in beweging. Daarom maar mijn sportmode eens gebruikt. De sportmode kiest zelf een snelle sluitertijd zodat bewegingen van het voorwerp niet onscherp zullen worden. Helaas is in de voorkeuzestanden ook niets meer zelf in te stellen. Achteraf moest ik in het display venster kijken om te zien dat voor ISO 400 was gekozen, met een sluitertijd van 1/400 en een diafragma van 5.6. De witbalans staat in de voorkeuzestanden altijd op automatisch. Het resultaat was een goed scherpe foto, maar veel te somber. Ik heb hem dus met photoshop een beetje moeten bijwerken. Beter is dus volgens mij om zelf maar de situatie in te schatten en met de sluitertijd voorkeuze te werken. Je kunt dan zelf je witbalans nog kiezen en dat kan toch heel belangrijk zijn.

Jaren en jaren oud

Vandaag een poging gedaan om een macro-opname van de jaarringen van deze boom te maken. Al snel bleek dat mijn 28-135 mm lens niet heel erg dichtbij kon komen. Kwam ik te dichtbij dan deed de camera geen metingen meer. Uit de specificaties van de lens bleek dat de kortste afstand waarop nog scherp kan worden gesteld 50 cm is. Dat kon de Powershot S2Is toch veel dichterbij. Ik was verwend dus blijkbaar. Het goedkope kitlensje (18-55 mm) dat bij de EOS 400D wordt verkocht doet het met 28 cm als korste afstand dus eigenlijk ook lang niet gek. Ik zal hem binnenkort eens uitproberen.

Beninksberg

Afgelopen zondag een wandeling gemaakt op de Beninksberg bij Holsbeek. Prachtig weer en dus ideaal om foto's te maken. Ik had mijn nieuwe Eos 400D en de Powershot S2IS mee en heb met beiden deze zelfde foto gemaakt. Het verschil was thuis op de computer direct te zien. De S2IS had in het blauw van de lucht op ISO 100 al ruis. De EOS bij ISO 200 helemaal niets. De foto van de EOS is uit de hand genomen met de 28-135 mm IS lens en maximaal ingezoomd. De bomen zijn tot in de kruin scherp en mooi afgetekend. Goed resultaat dus.