Vanmorgen een wandeling gemaakt over de wijngaardberg die vlakbij Wezemaal ligt. Het is een berg waar van oudsher wijn wordt verbouwd, maar ook fruit als appels en peren. Ik had gehoopt dat deze al een beetje in bloei zouden staan. Maar voor je bij die velden bent moet je door een prachtig beukenbos. De zon scheen zo mooi tussen de bomen door dat ik dit echt een prachtig gezicht vond. Maar ja bomen, hoe zet je die nu een beetje aardig op de foto. Ik weet niet of het gelukt is maar ik heb eens een ander standpunt genomen en ben plat op de grond gaan liggen. De voet van de stammen lijken nu wel olifantspoten, maar het is wel grappig.Bij de foto hieronder heb ik geprobeerd de schaduwen in het bos te vangen. Wederom vanuit een wat lager standpunt. Waren het eerst de kinderen die altijd met modder op de broek thuis kwamen, nu kan mama er ook wat van trouwens!! Maar je moet wat over hebben voor een foto.
Beide foto's zijn genomen met diafragma voorkeuze 11 omdat ik een beetje meer scherptediepte wilde hebben. Ik was bang dat er te veel contrast in de foto's zou zitten tussen lichte en donkere delen van de foto's, maar dat is goed mee gevallen. De onderste foto heb ik heel klein beetje (1 stopje) bijgewerkt in image "shadow en highlights" in photoshop. Dat was genoeg naar mijn idee.
2 opmerkingen:
Op deze berghellingen hebben we als kind vaak gespeeld.
Het zijn leuke foto's geworden en in de tweeede komen de schaduwen prachtig uit.
Ik lees steeds met veel aandacht je uitleg. Altijd boeiend om het verhaal en idee achter de foto te lezen. Twee pareltjes zijn het weer. Duidelijk doordachte fotografie.
Een reactie posten