Dit is dan het afsluitertje van de serie over Sail 2008. Twee muurtjes waaraan je bijna voorbij loopt als je enkel naar die prachtige schepen kijkt. De eerste een kade muur en de ander een muurschildering die wel heel mooi het "Sail" gevoel van die dag weergaf.
Sail 2008 in Den Helder verwachtte zo'n 500.000 bezoekers in de 4 dagen dat de Tall Ships daar lagen. Hoeveel mensen er de zaterdag (de laatste dag) dat ik geweest ben waren kan ik niet zeggen, maar dat deze meneer zijn broodje even uit de drukte wilde opeten begreep ik wel. Kijk maar eens naar de foto van de mensenmenigte op de dijk hieronder, allemaal genietende van de Sail of Parade, het afscheid van de schepen die door het Marsdiep naar de open zee varen.
Als fotograaf heb je daar dus niks aan om zo in een menigte te zitten en ik ging dus op zoek naar een beter plekje. Maar dat was niet eenvoudig, zelfs op de weg en op de basaltblokken aan het water zaten de mensen met verrekijkers en soms nog grotere en betere telelenzen (de beruchtte witte lenzen) als ik. Dat laatste is dan even slikken, ik geef het toe!!
Afgelopen zaterdag was het de laatste dag dat de Tall Ships waren te bewonderen in de haven van Den Helder (Nederland). 74 schepen hadden mee gedaan met Sail 2008 en de finish was een paar dagen eerder in Den Helder geweest. Een prachtig gezicht deze grote schepen in de haven en een feestelijke sfeer. Een deel van de schepen was zaterdag alweer buiten de haven aangelegd, zoals deze schepen hierboven, die helemaal voor de kust van het eiland Texel lagen. Met mijn 70-300 mm lens kon ik ze in de maximale stand toch nog aardig naar voren halen.
Uiteindelijk vertrokken alle schepen door het Marsdiep naar open zee. Dat is "de Parade of sails". Dat had op de dijk heel wat bekijks en niet voor niets. Het was prachtig. Vooral dit schip met groene zeilen vond ik erg mooi.
Dat is hem dan, mijn nieuwe speeltje; de lensbaby 3G. Hij moest besteld worden bij Konijnenberg, maar gisteren kon ik hem dan toch halen. Nog geen foto's mee gemaakt, maar die zullen jullie vast te zien gaan krijgen als ze ergens op lijken. Makkelijk zal het niet zijn denk ik, maar wel leuk.
Twee jaar geleden heb ik een hardware cursus gedaan. Een lege systeemkast moest ik samen met een klasgenoot in een half jaar opbouwen tot een werkende computer. Het theorie examen was ook niet mis en voor oefening sloopte ik een pc van een vriendin van mij. Het moederbord heeft nog maanden op mijn buro gestaan als herinnering, tot ik hem wegsmeet en er tijden lang spijt van had. Toen ik een paar weken geleden iemand een systeemkast weg zag gooien op het containerpark heb ik hem ingeladen in mijn auto en samen met mijn zoontje weer eens heerlijk gesloopt. Toch was het niet makkelijk mooie foto's van het moederbord te maken, een van de leukste onderdelen. In de diavoorstelling zie je een paar pogingen van mij. Allemaal macro opnames.
Ik ben bang dat niet duidelijk zal zijn wat dit is en dan heet het een abstracte foto. Rene is daar veel beter in dan ik, maar deze foto is vandaag de aankondiging voor meer. Wie trouwens wel weet wat het is mag het zeggen natuurlijk. Het is in ieder geval een macro opname. De foto is genomen op 135 mm met twee van de soligor tussenringen er nog bij op en op een statief. Ik heb diafragma 10 gebruikt om meer scherptediepte te krijgen, maar dat is maar heel relatief bij een macro, dus weinig van te zien vond ik zelf achteraf!!
Moddergat is een oud vissersdorpje aan de Friese waddenkust in Nederland. Het was een welvarend dorpje tot in 1883 17 van de 22 vissersboten van het dorp in een storm vergingen en 83 mannen stierven. Het grootste deel van de mannelijke bevolking was hierdoor uit het dorp verdwenen en de vrouwen (vaak pierensteeksters voor aas op de vissersboten van hun mannen en zonen) bleven zonder werk achter. Landelijk werd er in een hulpactie voor het dorp 150.000 gulden opgehaald, voor die tijd een enorm bedrag. De weduwen kregen voor een beperkt aantal jaren slecht 50 centen per week om van te leven. De rest van het geld is niet bij de armen terecht gekomen zoals zo vaak gebeurd helaas.
Voor het eerst heb ik deze foto's bewerkt in raw. Helaas nog niet met photoshop CS3 maar met Digital Photo Professional van Canon. Dat is bijgeleverde software bij de camera. Ik vond dat maar zeer beperkte mogelijkheden hebben. Bijvoorbeeld kon ik geen contrast verhogen. Maar ook andere mogelijkheden zijn niet echt uitgebreid. Zo kan je geen horizon even recht zetten, dus dat is in de eerste foto niet helemaal perfect.
Mag ik voorstellen op de dag van de analoge fotografie, de camera van mijn vader de Agfa Isolette II. Bouwjaar 1956, dus zo'n drie jaartjes ouder dan ik. Deze week heb ik er een rolletje in gedaan en samen met mijn Canon Eos gingen we op stap. Dat had een reden. Foto Konijnenberg had mij geadviseerd zelf een firmware update te doen omdat ik mijn camera 6 weken kwijt zou zijn voor het raw probleempje. Wie weet zou dat helpen. Zie ==>
De award gaat naar Rene, http://reneamb.wordpress.com/
Morgen moet mijn camera naar Konijnenberg. Waarschijnlijk moet hij daar blijven. Ik kan nl. niet in raw en jpg foto's maken. Hij maakt er toch twee jpg's van en dat is natuurlijk behoorlijk eigenwijs van hem. Ik hoop dat ze een software update doen en dat ik hem terug heb voor mijn academiejaar weer begint. Ik wil wel in raw gaan beginnen fotograferen maar in het begin toch graag de jpg als referentiekader houden. En hij moet dat gewoon doen vind ik. Als ik er dan toch ben ga ik toch eens even kijken naar een lang gekoesterde wens van mij; een lensbaby. Een dom ding eigenlijk waar je nog 175 euro voor moet betalen, maar wel heel leuke soft foto's mee kan maken. Al de electronische overbrengingen van de camera werken niet meer, alles weer geheel handmatig, maar toch leuk denk ik. Ik heb gewoon zin om daar mee te gaan experimenteren. Je kan ook wel een beetje hetzelfde effect krijgen met een grote diafragma opening zoals bij de slak hierboven, maar ik denk toch dat het anders is. Ik moet er nog een nachtje over slapen hoor, maar misschien...
Vanmorgen om vijf voor half twaalf was het dan zover!! Een gedeeltelijk zonsverduistering zou ook in Belgie te zien zijn. Ik wist van te voren waar ik wilde gaan staan, nl in de velden buiten Rotselaar. Daardoor zou ik onderin mijn foto's een dorpszicht krijgen. Ik wilde nl. zeker niet met mijn telelens net als bij de maansverduistering van 3 maart 2007 in zoomen op de zon. Op het internet wordt er weinig gemeld over eventuele schade aan je sensor, maar dat vertrouw ik zeker niet. Nee, dit vond ik risico genoeg. Bovendien moet je ook nog eens een paar verloren testfoto's maken. Totaal heb ik 9 foto's durven maken en het bleek dat ik fors moest onderbelichten om de zon niet helemaal overbelicht te laten zijn. Deze foto is met twee volle stops onderbelichting gemaakt op iso 100 en een sluitertijd van 1/650 bij diafragma 11. Ik heb de foto in zwart-wit gezet omdat er door de forse onderbelichting al haast geen kleur meer in de foto zat. Dat beetje kleur was daardoor eigenlijk meer storend dan dat het goed deed.