links is digitaal met de Canon EOS 400D en rechts is analoog met een Mamiya.
De examenopdrachten voor de Pasen zijn weer ingeleverd en ik wil een van de moeilijkste laten zien. De opdracht was een portret maken met 50% schaduw in het gezicht. Bovendien moest het met een analoge camera ,de Mamiya. Daarna de negatieven scannen en in photoshop eventueel nog wat bijwerken. Wij volgen een digitale opleiding maar drie opdrachten per jaar zijn nog analoog. Dit om voeling te houden met het "echte werk" zal ik maar zeggen. Ik vind het op zich ook heel leuk en volgend jaar zal het de technische camera zijn, waar ik al echt naar uitkijk. Maar de kwaliteit van de Mamiya en ook van de scans vallen mij vreselijk tegen.
Links zie je het model dat ik gebruikt heb (mijn zoon) tijdens een testopname met mijn eigen camera en rechts het resultaat met de Mamiya. De lichten en alle instellingen van de camera van mij en de Mamiya zijn identiek. De test viel goed uit naar mijn zin. Het gezicht was mooi half schaduw. Daarna 10 opnames gemaakt met de Mamiya, waarvan het resultaat natuurlijk pas te zien is als het rolletje is ontwikkeld, vandaar mijn test opname.
Maar wat een verschil in kleur. De Canon Eos heeft warme huidtinten en de Mamiya is bleek, neigt naar blauw/magenta haast. Verder werkte ik met een rolletje van 160 asa, maar het is wat korrel betreft haast vergelijkbaar met iso 1600 bij mijn Canon EOS. Verder was het scannen een ramp. Je scant er honderden vuiltjes bij, die al in de scanner zitten of toch op het negatief zijn gekomen. Dat is dan een uurtje retoucheren.
Conclusie: Ik ben zeer happy met mijn digitaal cameraatje. Maar de technische camera wil ik nog wel proberen. Ik heb de resultaten van de derde jaars gezien en die zijn toch wel heel scherp. Wordt dus nog ooit vervolgd!!
Maar wat een verschil in kleur. De Canon Eos heeft warme huidtinten en de Mamiya is bleek, neigt naar blauw/magenta haast. Verder werkte ik met een rolletje van 160 asa, maar het is wat korrel betreft haast vergelijkbaar met iso 1600 bij mijn Canon EOS. Verder was het scannen een ramp. Je scant er honderden vuiltjes bij, die al in de scanner zitten of toch op het negatief zijn gekomen. Dat is dan een uurtje retoucheren.
Conclusie: Ik ben zeer happy met mijn digitaal cameraatje. Maar de technische camera wil ik nog wel proberen. Ik heb de resultaten van de derde jaars gezien en die zijn toch wel heel scherp. Wordt dus nog ooit vervolgd!!
7 opmerkingen:
Uw 'leerproces' is bijzonder boeiend om te volgen, Caro! Fijn dat je dit met ons deelt! Het portret van uw zoon is bijzonder geslaagd. En ik bedoel dus wel degelijk de Canonversie. Al zullen er ongetwijfeld liefhebbers zijn van de koudere Mamiyaversie
Bedankt Koen dat is leuk om te horen.
Hoi Carola.
Zoals gebruikelijk: mooie foto's.
Je web log gelezen over het inscannen van negatieven. Zoals je weet heb ik daar veel ervaring mee. Ik heb over de afgelopen
vier jaar circa tienduizend negatieven en een paar honderd dia's
ingescand.
Ten eerste: het is jammer dat je het scannen zo tegen vond vallen.
Als je een goede scanner hebt, dan vallen alle stofjes en andere
onregelmatigheden volkomen weg. Mijn scanner (de Minolta Dimage Scan Elite
5400) heeft hiertoe de zogenaamde "Digital ICE" techniek en dat is
fantastisch. Geen Photoshop meer nodig om te retoucheren.
Verder is het inscannen van negatieven niet zomaar iets dat je "even"
doet. Je ontwikkelt een zogenaamde "work flow" om het totale process
goed onder controle te krijgen en de houden. Er is heel veel over deze
work flows te vinden op het Internet.
Tot slot zijn de kleuren van ingescande negatieven *altijd* een gok.
Het negatief is immers zelf rood/oranje van kleur, dus de computer
*moet* altijd de kleuren herberekenen. Dit in tegenstelling tot
ingescande dia's. Goede scan software doet die herberekening van de
kleuren prima. Vergelijk het maar met een automatische witbalans in
een digitale camera. Hoogst zelden moet ik een ingescand negatief
her-inscannen met een gecorrigeerde witbalans.
Tot zover maar even. Ik kijk uit naar je volgende verhaal, met foto's.
Veel groetjes,
Jean-Paul
(Wellington, New Zealand)
Bedankt voor je uitleg JP, daar hebben andere lezers die gaan scannen misschien ook wel wat aan. Wat de kleur van de foto betreft, die was op de negatief ook al zo koel. Ik had contactafdrukken laten maken en zo waren die ook wel van kleur.
Een prachtige foto heb je daar.
Dat de opdracht bestaat uit ook analoge foto´s te maken om de feeling te houden vind ik wel een goede gedachten. Wat het resultaat betreft gaat de voorkeur zo absoluut uit naar de Canon :)
Fijne Paasdagen Caro
Mijn voorkeur gaat ook naar 'onze' Canon!
Ik stond heel lang heel sceptisch tegenover digitaal, maar 'onze' Canon heeft ondertussen meer dan mijn hart gestolen ,-)!
Het lijkt me een heel leuke opleiding die je volgt, trouwens!
En leuk om te lezen waarom je de zelfontspanner gebruikt bij nachtopnames, las overal wel dat je dat beter doet, maar het 'waarom' stond eigenlijk nergens!
Fijn Paasweekend alvast!
Dit lijkt mij een bijzonder boeiend experiment. Goh, wat zou ik dat ook graag eens doen. Ik heb helaas nooit echt analoog gewerkt en ik vind het echt jammer. Ik mis hierdoor een stuk basis denk ik.
Nieuw blogadres: http://xraypictures.wordpress.com
Een reactie posten