Iemand nog een stoeltje nodig?

Gisteren waren we aan het wandelen bij de vijvers van het Zoet Water in Heverlee toen ik bijna aan dit vreemde tafereeltje voorbij liep. Soms is even achterom kijken dus de aanleiding voor een leuke foto. Toch was het een heel drukke foto door al de bomen. Dat nam de aandacht weg van die prachtige stoel zonder zitting. Daarom heb ik de foto in zwart-wit gezet en de stoel weer zijn originele kleur gegeven. Nu heeft het iets surrealistisch vind ik.

Bronnen

Na een week met veel te veel regen was het vandaag toch even genieten van een een prachtig zonnetje. Genoeg reden om er op uit te gaan en de camera mee te nemen. Doel was een wandeling aan de Zoet Waters in Oud Heverlee. Wat ik niet wist was dat daar nog heldere bronnen ontspringen en dat het nog drinkbaar water is ook. Mensen vullen daar dus echt hun waterflessen en nemen dat mee naar huis. Er wordt zelfs genezende werking aan toegedacht werd mij verteld. Toen heb ik mij laten verleiden om ook een bekertje te drinken. Je weet nooit waar het goed voor is immers.

Polaroid

Met filters spelen is leuk en ik ben niet de enige blijkbaar die dat wel eens probeert. Verschillende blogs hebben nu ook al leuke polaroid bewerkingen laten zien. Kijk maar eens bij Artur, Ysabel en Kris. Van Kris kreeg ik gisteren het programma-tje door dat deze leuke bewerkingen voor je doet ==> Poladroid 0.9.5r5 Beta. Geen filter voor photoshop dus maar een klein programma dat je moet installeren. Het is echt heel tof. Je sleept je foto in de camera en dan komt er heel langzaam je polaroidfoto tevoorschijn, net zoals dat ook bij de echte polaroid vroeger ging. Niet dat ik nu zoveel verschil zie met mijn origineel. Het is wat donkerder geworden en een mooi randje eromheen. Maar het was leuk om een keer te proberen met nog een ander straatje in Lissabon.

Filtertjes

Voor photoshop zijn veel plugins te krijgen en van iemand kreeg ik de tip dat in alien skin wel leuke filters zaten. Ze zijn 30 dagen gratis te gebruiken. Dus maar eens gespeeld met wat schuifjes. Zo ziet een straatje in Lissabon er ineens heel anders uit, maar geen idee of dit een beetje lomo is!!
Ik heb namelijk een filter met lomo effecten gebruikt. De blur is met een laagmasker weer verwijderd bij de deur van de woning zodat daar de scherpte ligt.

Voor Kris een zwart-wit bewerking.
Heeft ook wel wat inderdaad.

Pech onderweg

Vandaag gingen we met een groep van de academie in Leuven naar Rotterdam en Amsterdam voor verschillende tentoonstellingen. In Amsterdam was dat o.a. de fototentoonstelling van Richard Avedon in FOAM. We kregen echter al direct buiten Leuven pech met de autobus. We hadden een klein uur reserve gerekend voor file, maar die is nu ook precies aan reparatie opgegaan. Hier wordt even naar de baas gebeld of er niet een andere bus geregeld zou worden, want we waren een deel van de luchtvering verloren. Maar alles werd in drie kwartier gerepareerd en de dag is verder prima verlopen.
Richard Avedon is echt een aanrader. We hebben genoten. Maar neem de tijd. Wij hadden aan drie uur tekort.

Tunnel visie

Soms is het zo moeilijk om van te voren een insteling te bepalen. In deze tunnel stonden we natuurlijk rustig te wachten tot er eens een paar hardlopers langs zouden komen. Tijd genoeg om over je instellingen na te denken op voorhand. Wat heb ik gekozen: iso 100 omdat in de donkere partijen ruis altijd veel beter zichtbaar is bij hogere isowaarden en ik stond in het donker maar met een statief. Ik wist dat ik een iets langere sluitertijd ging krijgen daardoor, maar dat is leuk voor de beweging die ik op de foto hoopte te krijgen. Dan krijg je dus een diafragma van 3.5 daarbij voor meer licht, maar wel weinig scherpte diepte natuurlijk!! Daarom scherp gesteld op de rode graffity in de tunnel, dat wilde ik zeker scherp. Maar Martine met wie ik samen was koos een hele kleine diafragma opening, dus veel scherptediepte. Zo is het dus altijd een keuze. Ik ben hoe dan ook toch achteraf wel tevreden. Maar dat had ook heel anders kunnen zijn. Gelukje maar weer!!

Wat ziet de molenaar

Vanmiddag even van het lentezonnetje genoten en een stuk gefietst hier in de omgeving van Rotselaar. In Gelrode bleek de molen aan het malen te zijn, dat doet hij 1x in de maand. Hij had prachtige rode zeildoeken aan de wieken. Maar voor een postkaartfoto daarvan had het vandaag zuidoosten wind moeten zijn en dat was niet zo. Nu stonden de wieken richting het dorp en had ik geen goed zicht op de molen. Dan maar iets anders proberen. Op de verschillende verdiepingen zitten kleine ronde kijkgaten in de molen. Bij een kwamen de wieken steeds langs gesuist en dat vond ik wel een leuk beeld. Ik had een langzamere sluitertijd nog moeten proberen. Achteraf denk ik dat de beweging meer zichtbaar had mogen zijn.

Depri

Eerst had ik dit blogje "doodvonnis" willen noemen. Dat is ook weer zo zwaar, maar depri vat mijn gevoel wel goed samen. Het is niet dat ik met de bomen rond mijn huis dagelijks praat zoals sommige natuurmensen schijnen te doen, maar ik ben toch erg aan ze gehecht geraakt de afgelopen 9 jaar. Natuurlijk wist ik dat de drie percelen rond mijn huis ooit ook bebouwd zouden worden, maar daar wil je niet aan denken als je de eekhoorntjes ziet spelen in de bomen.
Toen er een lint werd gespannen werd ik er echt even niet goed van. Nu denk ik; begin morgen direct aub. De eekhoorntjes zitten al achter elkaar aan met de bedoeling een nestje te beginnen samen en de vogels zullen daar ook niet lang meer mee wachten. Maar zo zal het wel niet werken met bouw en kapvergunningen. Die bomen gaan natuurlijk om als het de ambtenaren belieft!!

Kracht en energie

Technisch ben ik niet, dus bekijk ik het allemaal heel anders. Structuur, kleur en detail vooral. Mijn 50 mm lensje heeft me weer niet teleurgesteld bij een binnenopname. Iso 400 ,diafragma 1.8 en een sluitertijd van 1/15 seconde uit de hand (met wat steun onder de ellebogen!!). Ok op 100% is hij niet helemaal scherp, maar ik ben toch nog tevreden.

Lissabon (slot)

Aan alles komt een eind wordt er altijd gezegd en het is helaas zo waar. Deze citytrip naar Lissabon had langer mogen duren. We hadden nog lang niet al de dingen gezien die we op ons lijstje hadden staan, hoewel we echt voor vier dagen veel gezien hebben. Maar ook het idee dat we de zon daar achter lieten was echt even slikken.

Aan deze fotoserie komt nu dus ook een eind. Tot slot de drie monumenten waar Lissabon het meest bekend voor is; De toren van Belem, het monument van de ontdekkingsreizigers en natuurlijk de brug. Die laatste heeft ons wel wat moeite gekost om op de foto te krijgen. Vanaf een hoog punt in de stad hadden we hem met tegenlicht, vanaf de burcht was de lucht te schier, op de avond dat we een auto hadden zaten we op de verkeerde baan van de snelweg en konden we niet afslaan naar de brug. Tenslotte zijn beide foto's in deze blog gemaakt vanaf de boot die ons naar Trafaria bracht de laatste middag. De brug had ik nooit zo mooi kunnen fotograferen als ik niet de 70-200 mm 2.8 lens weer even had mogen lenen. Snel wisselen van lenzen want er zat meer vaart in onze boot dan je denkt en dan ben je zo weer voorbij het goede moment gevaren. Gelukkig was ik op tijd en had ik de brug er nog mooi op staan terwijl er een grote boot onderdoor voer.

Lissabon (4)

In vier dagen hebben we enorm veel gedaan en gezien van Lissabon en haar omgeving. Als fotograaf ben je door al het moois heus niet altijd verblind. Lissabon had net als veel andere grote steden ook een andere kant waarin de armoede zichtbaar werd. Veel zwervers heb ik toch wel gezien. Soms slapend, bedelend of zelfs zich aan het verkleden op straat. Meestal durf je dat niet te fotograferen. De man hierboven heb ik netjes gevraagd of ik een foto mocht nemen . Dat was goed en hij bleef onverstoorbaar in zijn houding zitten.
De jongen hieronder heb ik maar niet wakker gemaakt met mijn vraag. Hij zat zo prachtig in een zonnestraal dat ik die positie niet wilde verstoren eventueel.

Het soort zwervertjes van de laatste foto waren er een beetje veel. Dat veroorzaakte op sommige hoeken van de straat beslist geuroverlast. Ik wil niet weten hoe het in de zomer zal ruiken!!

Trafaria

Trafaria is een authentiek vissersdorpje tegenover Lissabon. De Taag is de scheiding tussen de drukke stad en het rustige dorpje. Als je goed kijkt zie je in de verte de mooie toren van Belem aan de kustlijn van Lissabon. Het boottochtje erheen alleen al was genieten bij een prachtig warm zonnetje. De boot valt onder het openbaar vervoer en voor 2 euro heb je een retourtje waar wij in ieder geval geen spijt van hebben gehad.
De visafslag was toen we aankwamen om half een net gesloten spijtig genoeg en de mannen op de eerste foto zitten waarschijnlijk te rusten na gedane arbeid.

Anderen repareren achter de visafslag hun vislijnen voor de volgende uitvaart van de boten. Maar natuurlijk moet er ook vanalles opgeslagen worden in kleine schuurtjes in de haven. Iedereen was vriendelijk en bepaald niet afkerig van een fotootje. Dat maakte de sfeer in dit dorpje heel gemoedelijk.

Cabo da Roca

Na Sintra reden we richting kust om het meest westelijke puntje van Europa op te zoeken. Dat is een rotspunt in zee "Cabo da Roca". Het was echt een zeer indrukwekkend kustlandschap en een totale verrassing dat de rots zo prachtig was.

Een van de mensen uit onze groep had een 70-200mm 2.8 lens mee, zo'n mooie witte!! Ik kan daar alleen maar van dromen, maar heb hem wel een paar keer mogen gebruiken op deze reis. De foto hieronder van het kleine rotsje in zee (die je ook op de foto hierboven ziet, linksonder) is met die lens genomen op 200mm en diafragma 5.6. Een geweldige ervaring zo'n zware lens op mijn toestel en zo te zien heb ik hem stil kunnen houden!!

Natuurlijk geen kust zonder vuurtoren. Ook bij Cabo da Roca was er eentje mooi hoog gelegen op een andere rotsrand. Nog even naar het monument gelopen ter markering van het meest westelijk punt op het Europees vaste land en daarna zijn we langs de kust terug naar Lissabon gereden. Werkelijk genoten van een zon die onder ging in de zee. Het was een prachtige dag.

Sintra

Wat een geweldige luxe was het dat we voor een dag een auto hebben gehuurd en een rondrit buiten de stad konden maken. Natuurlijk was Sintra onze eerste bestemming. Hier hadden we een aantal dingen op ons plan om te bezichtigen. Maar wat ging de tijd snel die dag.

Palacio Quinta da Regaleira was veel groter dan verwacht. Had je de tuinen gedaan zoals ik, dan kwam je aan de zalen binnen in het kasteel niet toe of omgekeerd. De tuin had kleine wachttorens, putten, grotten, watervalletjes en was vooral mooi aangelegd.

In Sintra zelf hebben we enkel wat rond het National Palace gelopen en lekker gegeten, dat deed deugd. Op de foto hieronder zie je het National Palace in Sintra genomen vanaf het Moorse kasteel.

Na het eten stond het Moorse kasteel op het programma en ook eigenlijk Pena Palace nog. Dat laatse hebben we na stemming niet meer bezocht. Het zou het zoveelste kasteel zijn die dag en we hadden behoefte aan een ritje langs de zee terug naar Lissabon. Daarbij zouden we dan op zoek gaan naar het meest westelijke puntje van Europa. Dat bleek geen foute beslissing hoewel we wel het prachtige Pena Palace nu enkel vanaf de Moorse burcht hebben gezien bij veel te sterk tegenlicht. Dus daar zijn geen goede foto's van gekomen!! Hieronder op de foto een stukje van het kasteel met de omgeving.

Lissabon (4) by night

Onze groep was echt heel gemotiveerd. We hadden ons avondeten nog niet op of de statieven werden gepakt en dan gingen we weer de stad in voor wat avondfotografie. We hebben dat twee avonden gedaan met erg leuk resultaat. Hierboven een pleintje met fonteinen voor het theater en hieronder de zeer bekende lift.

De laatste foto is van Avenida Palace. Die was eigenlijk te groot voor mijn 18 mm lens. Ik kreeg wat vervorming en ik heb dus het perspectief wat moeten bijstellen in photoshop. Maar zo is hij aanvaardbaar denk ik.